Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/3694 E. 2014/2902 K. 03.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3694
KARAR NO : 2014/2902
KARAR TARİHİ : 03.03.2014

MAHKEMESİ : Gaziantep 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/12/2012
NUMARASI : 2011/697-2012/827

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkilinin sürücüsü olduğu motosiklete, davalıya trafik sigortalı aracın çarpması sonucu müvekkilinin yaralandığını, malul kaldığını, belli bir süre hiç çalışamadığını belirterek geçici ve sürekli işgöremezlik tazminatı olarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 1.000,00 TL’nin ihbar tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile tazminat taleplerini 24.990,50 TL’ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile 24.990,50 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle geçici ve sürekli işgöremezlik tazminatı istemine ilişkindir.
Davalı sigorta vekilince, mahkemece maluliyete ilişkin olarak hükme esas alınan sağlık kurulu raporuna itiraz edilmiştir. Maluliyet durumu tespitinin, olay tarihinde yürürlükte olan Çalışma Gücü Ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği hükümlerine göre belirlen-
mesi gerekmektedir. Mahkemece, hükme esas alınan Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Araştırma ve Uygulama Hastanesi Sağlık Kurulu Raporu’nda anılan yönetmelik hükümlerine göre bir değerlendirme yapılmamıştır.
Bu durumda mahkemece, Üniversitelerin Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı Bölümü’nden veya Adli Tıp Kurumu Şubesi’nden anılan yönetmelik hükümlerine göre davacının daimi maluliyet oranının tespiti ile buna göre tazminat hesabının yapılması gerekirken, yetersiz maluliyet raporuna dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 3.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.