YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3189
KARAR NO : 2014/2833
KARAR TARİHİ : 03.03.2014
MAHKEMESİ : Edirne 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/12/2012
NUMARASI : 2009/240-2012/455
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar Döver Torna San. ve Tic. Ltd. Şti. ve O.. Y.. vekili ile davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik (ZMSS) sigortacısı olduğu aracın kusurlu şekilde davacı Murat’ın yönetimindeki motosiklete çarparak müvekkilinin yaralanmasına sebebiyet verdiğini ileri sürerek, davacı Murat için ıslahla birlikte geçici ve sürekli iş göremezlik zararı yönünden 35.745,14 TL., tedavi gideri yönünden 4.566,53 TL., yardımcı (bakıcı) gideri yönünden 2.632,50 TL. maddi tazminat ile 50.000,00 TL. manevi tazminatın, olaydan duydukları üzüntü nedeniyle diğer davacılar anne ve baba için ise 7.500,00’er TL. manevi tazminatın davalılardan faiziyle tahsiline, davalı sigorta şirketinin poliçe limiti ile sorumlu tutulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davacılar baba Mustafa ve anne H.. A..’nın manevi tazminat taleplerinin reddine, davacı Murat’ın manevi tazminat talebinin 5.000,00 TL. yönünden kısmen kabulüne, davalı sigorta şirketi hakkındaki manevi tazminat taleplerinin reddine, davacı Murat’ın ıslah edilen geçici ve sürekli iş göremezlik zararına yönelik talebin tüm davalılar yönünden kabulüne, ıslah edilen tedavi giderine yönelik talebin sigorta şirketi dışındaki davalılar yönünden kabulüne, yardımcı (bakıcı) giderine yönelik talebin reddine, davalı sigorta şirketi hakkındaki tedavi giderine ilişkin talebin esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalılar D. Torna San. ve Tic. Ltd. Şti. ve O.. Y.. vekili ile davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına davacı Murat için hükmedilen manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Davalılar vekillerinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili davacı Murat’ın boya badana ve fayans döşeme ustası olduğu iddiasıyla dava açmış olup mahkemece bu tür iş yapanların gelir durumu Esnaf ve Sanatkarlar Odasından sorulduktan sonra hesap uzmanı aktüer bilirkişi Esnaf Odasının bildirdiği bu gelir durumu üzerinden hesaplama yapmış ise de davacı kaza tarihindeki gelir durumuna ilişkin olarak dosyaya her hangi bir bilgi ve belge sunmadığı gibi sosyal ve ekonomik durum araştırmasında da davacı Murat’ın işsiz olduğunun tespit edildiği görülmektedir.
Bu durumda mahkemece, öncelikle davacı yanın bu yöndeki delillerini ibrazının sağlanması, ondan sonra varsa, işyerinden kaza tarihindeki sürekli ve net kazanç durumunun sorulması, maaş bordrosu ve sosyal güvenlik kayıtlarının getirtilmesi, kaza öncesi sürekli ve düzenli gelir olgusunun kanıtlanamaması halinde asgari ücrete göre hesap yapılması için bilirkişiden ek rapor alınıp varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, gelir durumu yönünden davacı tarafın tek yanlı ve soyut beyanına bağlı kalınıp, kaza tarihinde asgari ücretin 2.85 katı oranındaki gelir esas alınarak hesaplama yapan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması isabetli değildir.
3-)Davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a-) Yargılama sırasında yürürlüğe giren ve 2918 sayılı yasanın 98.maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde, “trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın “Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı”,
Yasanın geçici 1.maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, söz konusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59 uncu maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği” öngörülmüştür.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 91. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları A-1.maddesinde, sigortacı poliçede belirtilen aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa göre işletene düşen hukuki sorumluluğu zorunlu sigorta limitlerine kadar temin edeceği, düzenlenmiştir.
Karayolları Trafik Kanuna göre, zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırmak zorunludur.
Sigorta poliçesinde belirtilen, motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle sigorta şirketi zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderleri zorunlu olarak teminat altına alır, Sigorta şirketinin yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır.
Yukarıda açıklanan yasal düzenlemelere göre, 2918 sayılı Yasanın 98.maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluk “Sosyal Güvenlik Kurumu’na” geçtiğinden eldeki davada yasal hasımın “Sosyal Güvenlik Kurumu” olması gerekir.
Bu durumda mahkemece, “Sosyal Güvenlik Kurumu”nun davaya dahil edilmesi, tarafların bu yöndeki delillerinin toplanması, davacı tarafından talep edilen tedavi giderlerinden 2918 sayılı Yasanın 98.maddesi kapsamında kalanların ve Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğuna esas olanların belirlenmesi, 2918 Sayılı Yasanın 98 maddesi kapsamında kalan tedavi giderleri yönünden Sosyal Güvenlik Kurumu’nun, yasa kapsamı dışında kalan giderlerden ise davalı tarafın sorumlu tutulması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
b-)Davalı tarafa ait aracın asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği olayda davacı Murat’ın yaralandığı, hastanede yatıp tedavi gördüğü, ameliyat edildiği açıktır. Kazada yaralanan bu davacının anne ve babası olan diğer davacıların olay sebebiyle üzülüp acı ve elem duymaları kaçınılmazdır. O halde, davacı anne ve babanın manevi zararlarının kısmen de olsa giderilmesi amacıyla tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli, davalı tarafın sorumluluğun niteliği de göz önünde tutularak olay tarihindeki paranın alım gücüne uygun düşecek şekilde hak ve nesafet kuralları çerçevesinde uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken talebin reddine karar verilmesi doğru değildir.
c-)Dava dilekçesinde davalı sigorta şirketinin poliçe limiti ile sorumlu tutulması talep edilmiş olup poliçe limiti de maddi tazminatı kapsadığından dolayısıyla davacı tarafın davalı sigorta şirketi hakkında manevi tazminat talebi olmamasına karşın bu talep red edildikten sonra davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesi isabetsiz olduğu gibi, AAÜT’nin 3/2 maddesinde müteselsil sorumlulukta dahil olmak üzere birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddinde red sebebi ortak olan davalılar lehine tek avukatlık ücretine hükmolunması gerekirken her davalı için ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi de isabetli değildir.
SONUÇ; Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin diğer temyiz itirazlarının, (3) nolu
bentte açıklanan nedenlerle de davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar Döver Torna San. ve Tic. Ltd. Şti. ve O.. Y..’a geri verilmesine 3.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.