YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2920
KARAR NO : 2014/2006
KARAR TARİHİ : 17.02.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 6. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/09/2012
NUMARASI : 2010/483-2012/344

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekilin işleteni olduğu dondurma dağıtım aracına davalının sürücüsü olduğu araçla çarparak müvekkili aracının kasasında yolculuk yapan işçisi N..G..’in yaralanmasına sebebiyet verdiğini, davalının olayda %100 kusurlu bulunduğunu, dava dışı N..G.. tarafından müvekkili (işvereni) aleyhine İstanbul 1. İş Mahkemesinin 2001/1091 esas sayılı dosyasında açılan dava sonucunda hükmolunan tazminatı ferileri ile birlikte 93.000,00 TL olarak ödediğini bildirerek fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulması kaydıyla ödenen 93.000,00 TL’nin davalıdan yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davada zamanaşımının gerçekleştiğini, kusur ve zarar tespiti için mahallinde keşif ve bilirkişi incelemesi yapılması gerektiğini, dava dışı Naci’nin kamyonun kasasında yolculuk yaparak zarara kendisinin sebebiyet verdiğini, manevi tazminatın davacı tarafından işçisine İş Hukuku Hükümlerine göre ödendiğini bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Somut olayda, davacının işleteni (işveren) olduğu dondurma dağıtım aracı ile davalının sürücüsü olduğu aracın 13.7.2011 tarihinde çarpışması sonucu davacı aracının kasasında yolculuk etmekte olan işçisi N..G..yaralanmış, adı geçen tarafından İstanbul 1. İş Mahkemesinin 2001/1091 esas sayılı dosyasında davacı aleyhine maddi ve manevi tazminat davacı açılmış, olayda işverenin %30, karşı araç sürücüsü davalı A..A..’ın ise %70 kusurlu olduğu, davacının kusurunun bulunmadığı bilirkişilerce tespit edilmiş, mahkemece 6.5.2008 gün 2008/212 sayılı kararla işçinin kusursuz olduğu gerekçesiyle tam kusur üzerinden 16.224,23 TL maddi, 8.000,00 TL manevi tazminatın ferileriyle birlikte tahsiline karar verilmiş, karar Şişli 3. İcra Müdürlüğünün 2008/21093 sayılı dosyasında icraya konulmuş, eldeki dava açıldıktan sonra 22.4.2009 tarihinde davacı tarafından 93.000,00 TL ödenmiş, tazminata mahkum olan davacı eldeki dava ile karşı araç sürücüsü davalıdan tazminatı rücuen tahsilini istemiş, kusur yönünden bilirkişi Nejdat Kaya tarafından düzenlenen raporla davalının %100 kusurlu olduğu bildirilmiş, mahkemece de davalının tam kusurlu kabulü ile davanın aynen kabulüne karar verilmiştir.
Davalının taraf olmadığı İstanbul 1. İş Mahkemesinin 2001/1091 esas sayılı dosyasında kusur yönünden yapılan bilirkişi incelemesine, 17.3.2005 günlü bilirkişiler raporunda işverenin (davacı) %30, dava dışı araç sürücüsünün (davalı) ise %70 kusurlu olduğu belirlenmiş, mahkemece işçinin olayda kusursuz oluşu nedeniyle davalı işveren tam kusur üzerinden tazminata mahkum edilmiş, eldeki dosyada da 17.3.2005 günlü bilirkişiler kurulu raporu ile çelişkili olarak 28.9.2011 havale tarihli bilirkişi N..K.. tarafından düzenlenen rapor esas alınarak davalının tam kusurlu olduğu kabul edilmiş ve hüküm kurulmuştur.
17.3.2005 günlü bilirkişiler kurulu raporu ile 28.9.2011 havale tarihli kusur bilirkişisi raporu arasındaki davalının kusur ve oranına yönelik çelişki giderilmemiştir.
Bu durumda Karayolları Fen heyeti veya İstanbul Teknik Üniversitesinden seçilecek kusur konusunda uzman bilirkişiler kurulundan davalının olaydaki kusur ve oranının tespit ettirilerek çelişkinin giderilmesi ve davalı sorumluluğunun belirlenecek kusur oranına göre tayini gerekirken yazılı şekilde davalının tam kusurlu kabulü ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
3-)Davacı işverenin, işleteni olduğu dondurma dağıtım aracının kasasında yolculuk yapmakta iken dava dışı N..G.. yaralanmıştır.
Kamyon, kamyonet ve römorklarla yolcu taşınabilmesine ilişkin esaslar Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 130’ncu maddesinde düzenlenmiş olup dava dışı N..G..’in taşındığı aracın kasasının yolcu taşımaya müsait olup olmadığı, dava dışı N..G..’in kasada yolculuk yapması nedeniyle zararın doğmasına veya artmasına sebebiyet verip vermediği, mülga 818 sayılı Borçlar Kanununun 44.maddesi gereğince tazminattan indirim gerekip gerekmediği değerlendirilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması da doğru bulunmamıştır.
Kabule göre de;
İstanbul 1. İş Mahkemesinin kesinleşen kararı ile 16.224,23 TL maddi, 8.000,00 TL manevi tazminatın ferileri ile tahsiline karar verilmiş,
Davacı 12.9.2008 tarihinde açtığı dava ile hükmolunan tazminatı 93.000,00 TL olarak ödediğini bildirmiş,
Şişli 3.İcra Dairesinin tahsilat makbuzu ile tazminatın davadan sonra 22.4.2009 tarihinde ödendiği anlaşılmıştır.
Bu halde İstanbul 1. İş mahkemesince hükmolunan maddi ve manevi tazminat ve ferilerinin 12.9.2008 dava tarihi itibariyle hangi miktara baliğ olduğu, bu tarih itibariyle icra dairesine ödenmesi gereken miktarın ne kadar olduğu konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, bilirkişi incelemesi yapılmaksızın 22.4.2009 tarihinde 93.000,00 TL olarak ödenen miktarın 12.9.2008 dava tarihinden yasal faiziyle tahsiline karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2 ve 3) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 17.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.