YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2873
KARAR NO : 2014/2073
KARAR TARİHİ : 18.02.2014
MAHKEMESİ : Marmaris 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/07/2012
NUMARASI : 2006/53-2012/426
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde her iki davalı vekili ve davacı vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin olay tarihinde karşıdan karşıya geçmek üzere beklediği esnada davalının sevk ve idaresinde bulunan sivil polis aracıyla davacıya çarparak yaralanmasına neden olduğunu, müvekkilinin çok uzun süre tedavi gördüğünü ve çalışamadığını, tedavi ve doktor masrafları yeşil karttan karşılansa dahi yol, yemek vs. için masraf yapılmak zorunda kaldığını ve gelir kaybına uğradığını belirterek 20.000,00 TL maddi tazminat ile 20.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 11.07.2012 tarihli celsede rapora bir diyeceği olmadığını belirterek yol gideri vs. giderlere ilişkin taleplerinden vazgeçtiklerini belirtmiştir.
Davalı Ahmet Kayhan vekili, kazada bir kusurunun olmadığını, davacı tarafa yaralanma nedeniyle maddi ve manevi yönden destek olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı İ.. B.. vekili; sürücünün kazanın oluşunda kusuru bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulüne, 81,00 TL. geçici iş görememezlik zararı ile 14.750,00 TL. sürekli iş görememezlik zararının 20/12/2002 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin ve yol giderlerine ilişkin talebin reddine, 14.000,00 TL. manevi tazminatın 20/12/2002 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, her iki davalı vekili ve davacı vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının, her iki davalı vekilinin ise aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının ayrı ayrı reddine karar verilmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maluliyete dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Manevi tazminat, zarara uğrayanda manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat, bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan miktar kadar olması gerekir. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim, bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir. Somut olayda, davacının yaralanma derecesi, tarafların ekonomik ve sosyal durumu, olay tarihine göre paranın alım gücü gibi nedenler dikkate alındığında, davacı için hükmedilen manevi tazminat miktarı fazla olup, daha az manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalılar vekillerinin ise sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 402,95 TL fazla alınan temyiz peşin harcın temyiz eden davacıya geri verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı A.. K..’a geri verilmesine 18.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.