Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/2866 E. 2013/6730 K. 09.05.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2866
KARAR NO : 2013/6730
KARAR TARİHİ : 09.05.2013

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların sürücüsü ve işleteni oldukları aracın, 14.08.2010 tarihinde müvekkili sigorta şirketine Kasko Sigorta Poliçesi ile sigortalı bulunan araca çarpması sonucunda, kasko sigortalı araçta meydana gelen 40.100,00 TL tutarındaki hasar bedelinin müvekkili sigorta şirketi tarafından sigortalı vasıta sahibine 22.10.2010 tarihinde ödendiğini, davalı tarafın trafik sigorta şirketinden 17.500,00 TL sının tahsil edildiğini belirterek bakiye 22.600,00 TL tazminatın ödeme tarihi olan 22.10.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekili ise, davacı … şirketine sigortalı aracın sürücüsünün tam kusurlu olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; “…davanın kısmen kabulüne, 6.800,00 TL tazminatın 11.01.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan birlikte ve dayanışmalı olarak tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine…” karar verilmiştir. Karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, TTK.’nun 1301. maddesinden kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir.
TTK.’nun 1283.maddesi uyarınca sigortacı, sigorta ettiren veya sigortadan faydalanan kimsenin ancak gerçekten uğradığı zararı tazmine mecburdur. Kasko Sigortası Genel Şartları’nın B.3.3.1.1. maddesi hükmüne göre de, tazminatın belirlenmesinde sigorta konusu menfaatin rizikonun gerçekleşmesi anındaki gerçek tazmin değeri esas alınacaktır. Dava konusu aracın kasko sigorta bedeli 113.300,00 TL’dır.
Dosyada mevcut 05.10.2010 tarihli kasko ekspertiz raporunda; sigortalı aracın, ağır hasarlı olduğu, tamiri için gereken parça ve işçilik bedeli toplamının 47.098 TL olduğu, pertotal işlemi yapılmasının uygun olduğu, aracın piyasa rayiç değerinin 113.300,00 TL, sovtaj bedelinin de 73.200,00 TL olduğu belirtilmiştir. Sigortalı araca ait trafik tescil belgesinden de aracın 22.09.2010 tarihinde trafikten çekildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, hükme esas alınan ve makine mühendisi tarafından düzenlenen bilirkişi raporunda ise, aracın tamirinin ekonomik olup olmadığı, perte ayrılmasının gerekip gerekmediği değerlendirilmeden, ekspertiz raporunda belirtilen tamir masraflarına göre inceleme yapılarak hasar hesaplanmıştır. Alınan bilirkişi raporu hüküm vermeye elverişli değildir.
Bu durumda mahkemece, sigortalı aracın riziko tarihi itibariyle gerçek değeri tespit ettirilerek, tamirinin ekonomik olup olmadığı, hurdaya ayrılmasının gerekip gerekmediği, tamir ekonomik değilse, aracın kaza tarihindeki 2. el piyasa rayiç değerinden sovtaj bedelinin mahsubu ile gerçek zarar miktarının belirlenmesi yönünden bilirkişiden ek rapor alınıp, kazanılmış haklar da gözetilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 9.5.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.