YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2668
KARAR NO : 2014/1245
KARAR TARİHİ : 06.02.2014
MAHKEMESİ : İzmir 8. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16.11.2009
NUMARASI : 2009/949 – 2009/1194
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı G.. S.. A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların malik, işleten, sürücüsü ve trafik sigortacıları olduğu aracın yolun karşısına geçmeye çalışan müvekkillerinin desteği Lokman ve davacı Erdal’a çarpması sonucu Lokman’ın vefatına, Erdal’ın ise yaralanmasına neden olduğunu belirterek destekten yoksun kalma nedeni ile Şeyhmus, Hedi ve Erdal için ayrı ayrı 1.000,00.-TL, Erdal’ın yaralanması nedeni ile çalışma gücü kaydı için 1.000,00.-TL olmak üzere toplam 4.000,00.-TL maddi tazminatın tüm davalılardan, ayrıca Erdal için 20.000,00.-TL, diğer davacılar için ayrı ayrı 5.000,00.-TL olmak üzere toplam 45.000,00.-TL manevi tazminatın sigorta şirketleri dışındaki davalılardan olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsilini talep etmiş, birleşen davada ise
destekten yoksun kalma nedeni ile Şeyhmus ve Hedi için ayrı ayrı 1.000,00.-TL, Erdal’ın yaralanması nedeni ile çalışma gücü kaydı için 5.000,00.-TL olmak üzere toplam 7.000,00.-TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiş talebini ıslah dilekçesi ile arttırmıştır.
Davalı Y.. A.. vekili, kaza tarihinde müvekkiline sigortalı olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı A.. A.. vekili, kusur oranında, gerçek zarardan, poliçe limiti ile sınırlı sorumlu olduklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı G.. S.. A.Ş. vekili, trafik sigortası limitleri üzerinde kalan bölümden poliçe limiti ile sınırlı sorumlu olduklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı A.. B.., kusurunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı A.. K.. ve F.. E..’e usulüne uygun davetiye tebliğine karşın davaya cevap vermemiş ve duruşmalara katılmamışlardır.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalı sürücü Ahmet’in % 37.5 oranında kusurlu olduğu ve davacı Erdal’ın % 100 oranında sürekli çalışma gücü kaybı olduğu kabul edilerek asıl davanın kısmen kabul kısmen reddiyle, davalılar Y.. A.. ve A.. K.. yönünden açılan davanın reddine, davacı Erdal’ın destek zararına yönelik talebinin reddine, Şeyhmus ve Hedi için ayrı ayrı 3.000,00.-TL, çalışma gücü kaybı nedeniyle Erdal için 66.000,00.-TL olmak üzere toplam 72.000,00.-TL maddi tazminatın davalı A.. A.. yönünden poliçe limiti ile sınırlı olarak dava tarihinden, davalı Ahmet ve Filiz yönünden olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline, ayrıca Şeyhmus, İdris, Gülşan ve İbrahim için ayrı ayrı 1.900,00.-TL, Erdal için 7.000,00.-TL manevi tazminatın davalı Ahmet ve Filiz yönünden olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline, birleşen davanın kabulü ile Şeyhmus ve Hedi için destekten yoksun kalma nedeni ile ayrı ayrı 1.000,00.-TL, Erdal için çalışma gücü kaybı nedeni ile 10.000,00.-TL olmak üzere toplam 12.000,00.-TL maddi tazminatın davalı sigorta şirketinden poliçe limiti ile sınırlı olarak dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsiline, fazla istemin reddine karar verilmiş hüküm, davalı G.. S.. A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı G.. S.. A.Ş. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dava davacı murisinin ölümü nedeni ile Borçlar Kanunu’nun 45. maddesi gereğince destekten yoksun kalma ve 46. maddesi gereğince cismani zarar tazminatı (6098 sayılı TBK m. 53, 54) ve BK m. 47 (6098 sayılı TBK m. 56) gereğince açılmış manevi tazminat istemine yönelik olup, davalı G.. S.. A.Ş., zarara neden olan davalı işleten ve sürücüye ait aracın ihtiyari mali sorumluluk sigortacısıdır.
Motorlu Kara Taşıt Araçları İhtiyari Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının 1. maddesine göre, sigortacı, zorunlu mali sorumluluk sigortası poliçe limitinin dışında (üstünde) kalan miktardan başlayıp, ihtiyari mali sorumluluk sigortası teminat limitine kadar sorumludur. Davalı A.. A.. ise yine zarara neden olan davalı işleten ve sürücüye ait aracın trafik sigortacısı olup, zorunlu mali sorumluluk sigortasına ilişkin poliçe dosya kapsamında yer almaktadır.
Olay tarihinde zorunlu mali sorumluluk sigortasının kişi başına ölüm teminatı limiti 40.000,00.-TL olup, mahkemece, birleşen dava dosyasında hükmedilen maddi tazminat miktarının zorunlu mali sorumluluk sigortası teminat hadlerinde kaldığı gözetilerek, davalı G.. S.. A.Ş. aleyhindeki davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu şekilde bu davalı yönünden de davanın kabulü yönünde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı G.. S.. A.Ş. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı G.. S.. A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı G.. S.. A.Ş.’ye geri verilmesine 6.2.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.