YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2596
KARAR NO : 2014/900
KARAR TARİHİ : 03.02.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/12/2011
NUMARASI : 2006/262-2011/463
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve katılma yoluyla davalı A.. Y.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkili Turhan’ın sürücüsü olduğu araca, davalı Ahmet’in malik ve sürücüsü olduğu aracın 16.07.2006 tarihinde çarpması sonucunda müvekkillerinin yaralandığını ileri sürerek Turhan için 30.000 TL, Şebnem için 15.000 TL manevi tazminatın, şimdilik Turhan için 2.000 TL, Şebnem için 2.000 TL kazanç kaybının ve diğer harcamalar (tedavi, ambulans, çekici, otopark vs.) için 500 TL maddi tazminatın, davalı Ahmet’ten 16.07.2006 kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı A.. Y.., trafik tespit tutanağını kabul etmediğini, talep edilen tazminatın fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Birleştirilen davada davacılar vekili, davalı sigorta şirketinin 16.07.2006 tarihli kazaya sebebiyet veren karşı aracın trafik sigortacısı olduğunu ileri sürerek, şimdilik Turhan için 1.000 TL, Şebnem için 1.000 TL kazanç kaybının ve diğer harcamalar (tedavi, ambulans, çekici, otopark vs.) için 500 TL olmak üzere toplam 2.500 TL maddi tazminatın davalı sigorta şirketinden kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Birleştirilen davada davalı sigorta şirketi, kazanç kaybı talebinin trafik sigortası kapsamında bulunmadığını ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı A.. Y..’ın kazada %100 kusurlu olduğu, geçmiş bilançolarına göre davacıların iş kaybı değil kar artışı gösterdiği, davacıların davalılardan 869 TL tedavi gideri talep edebileceği gerekçesiyle asıl ve birleştirilen davada taleple sınırlı olarak 500 TL maddi tazminatın davalılardan tahsiline, gelir kaybına yönelik fazlaya ilişkin talebin reddine, davacı Şebnem için 2.000 TL, davacı Turhan için 2.500 TL manevi tazminatın davalı Ahmet’ten tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve katılma yoluyla davalı A.. Y.. tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı A.. Y..’ın ve davacı Ş.. Ç..’ın tüm, davacı T.. Ç..’ın aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2) Dava, trafik kazasında yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat talebine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, TMK.’nun 4. Maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür. Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacı T.. Ç..’ın yaralanmasının niteliği, %21 oranında malul kalması ve diğer hususlar gözetildiğinde takdir olunan manevi tazminatın düşük olduğu görülmüş ve davacı Turhan için hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı A.. Y..’ın ve davacı Ş.. Ç..’ın tüm, davacı T.. Ç..’ın sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı T.. Ç.. yararına BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 4,05 TL kalan harcın temyiz eden davacı Ş..Ç..dan alınmasına,aşağıda dökümü yazılı 317,25 TL kalan harcın temyiz eden davalı A.. Y..’dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı T.. Ç..’a geri verilmesine 3.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.