Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/2589 E. 2013/7953 K. 28.05.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2589
KARAR NO : 2013/7953
KARAR TARİHİ : 28.05.2013

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların maliki ve sürücüsü olduğu aracın tam kusurlu olarak müvekkiline ait araca çarparak hasarlanmasına neden olduğunu, müvekkilinin manevi zarara uğradığını belirterek 5.000,00-TL manevi tazminat, 3.500,00-TL araç hasar bedeli, 236,00-TL çekici bedeli, 468,00-TL mahkeme tespit masrafı olmak üzere toplam 9.204,00-Tl’nin kaza tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı … vekili, aracın hırsızlanarak kazaya sebebiyet vermesi nedeniyle sorumlu olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı …, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre maddi tazminat davasının kısmen kabulü ile 3.300,00-TL’ nin kaza tarihi olan 09.10.2010 tarihinden itibaren, 704,00-TL’ sininde dava tarihi olan 10.01.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı … vekilinin temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Dava, maddi hasarlı ve yaralamalı trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
BK.nun 47.maddesi hükmüne göre, hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Bu para tutarı aslında ne tazminat, ne de cezadır. Çünkü mamelek hukukuna ilişkin zararı karşılanmasını amaç edinmediği gibi kusurlu olana yalnız hukukun ihlalinden dolayı yapılan bir kötülüklerde değildir. Aksine olarak zarara uğrayanda bir huzur duygusu doğurmaktadır. Aynı zamanda ruhi ızdırabın dindirilmesini amaç edindiğinden tazminata benzer bir fonksiyonu da vardır. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. 22.6.1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde, takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlarda açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Somut olayda,davacı vekili tarafından dava dilekçesi ile hasar bedeli ve 5.000,00-TL manevi tazminat talep edilmiştir. Dava konusu kazada davacının yaralandığı ve bu suça ilişkin olarak İpsala Sulh Ceza Mahkemesince 2011/14 E – 2011/90 K sayılı kararı ile yargılamanın yapıldığı mahkemece 18.06.2012 tarihli 10. celsedede görülmüştür.Bu durumda, meydana gelen trafik kazası sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amacıyla tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli, kusur oranları da gözönünde tutularak, yaralanan davacıya hak ve nesafet kuralları çerçevesinde uygun bir manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, davacının kazadan dolayı cismani, manevi bir zarara uğramadığı gerekçesiyle yazılı şekilde manevi tazminat yönünden davanın reddine karar verilmesi isabetli görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 212,51 TL kalan harcın temyiz eden davalı …’dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 28.5.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.