YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2500
KARAR NO : 2014/1438
KARAR TARİHİ : 10.02.2014
MAHKEMESİ : Hatay 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/12/2012
NUMARASI : 2011/247-2012/574
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı S. J..Sigorta AŞ vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı A..Taş. Ltd. Şti’ye ait çekici ve römorkun 09/09/2008 tarihinde hareket halindeyken araç dışında çalışan davacıya çarpması sonucu davacının malul kaldığını ileri sürerek, şimdilik 500 TL geçici iş göremezlik, 1.500 TL. sürekli iş göremezlik tazminatı olmak üzere toplam 2.000 TL maddi tazminatın ve 30.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı A.. Taş.Ltd.Şti.den tahsilini, birleştirilen davada çekicinin trafik sigortacısı davalı S.. A..’den 2.000 TL maddi tazminatın temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsilini dava ve talep etmiş, 28.08.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile 2.672 TL geçici iş göremezlik, 56.292 TL sürekli iş göremezlik tazminatının davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalı S..J..Sigorta vekili, olayın karayolu dışında meydana geldiğini, trafik sigortası kapsamında olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, meydana gelen kazada davalı A..Taş.Ltd.Şti’.ye ait araç sürücüsünün 4/8 oranında, davacının 4/8 oranında kusurlu olduğu, davacının meslekte kazanma gücünü %30,2 oranında kaybettiği gerekçesiyle 7.500 TL manevi tazminatın davalı Aktif Taş.Ltd.Şti’den, 2.672 TL geçici iş göremezlik ve 47.931,17 TL. sürekli iş göremezlik tazminatı olmak üzere toplam 50.603,17 TL. maddi tazminatın davalılardan A..Taşımacılık Tic. San. Ltd. Şti’den olay tarihinden itibaren, davalı S.. A..’den 09/11/2010 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı S..J.. Sigorta vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminatın, yaralanmaya sebep olan aracın maliki ve trafik sigortacısından tahsili istemine ilişkindir.
Bir rizikonun meydana getirdiği zararın sigorta kapsamına girebilmesi için, o rizikonun motorlu araç tarafından karayolunda meydana getirilmiş olması zorunludur. Karayolları Trafik Kanunu’nun tanımlarla ilgili 3. maddesinde, karayolu; trafik için kamunun yararlanmasına açık olan arazi şeridi, köprüler ve alanlar olarak tanımlanmıştır. Aynı Yasa’nın 2/2. maddesinde, aksine hüküm bulunmadığı hallerde, karayolu dışındaki alanlardan kamuya açık alanlar ile park, bahçe, park yeri, garaj yolu ve eşya terminali, servis ve akaryakıt istasyonlarında karayolu taşıt trafiği için faydalanılan yerler ile erişme kontrolü kara yollarının kamuya açık kesimlerinde ve belirli bir karayolunun bağlantısını sağlayan göl ve akarsular üzerinde kamu hizmeti gören araçların, karayolu araçlarına ayrılan kısımları da bu yasa uygulaması bakımından karayolu olarak kabul edilmiştir.
Z.. Genel Şartlarının A.1 maddesinde, “Sigortacı, poliçede tanımlanan motorlu aracın işletilmesi sırasında, bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı, 2918 sayılı KTK.na göre işleten hukuki sorumluluğu, zorunlu sigorta limitlerine kadar temin eder.” hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda, davalı sigorta şirketi vekili tarafından kazanın meydana geldiği yerin karayolu sayılan yerlerden olmadığı, bu nedenle rizikonun teminat dışında kaldığı savunulmuş ise de, mahkemece bu savunma üzerinde durulmamıştır.
O halde mahkemece, yukarıdaki açıklamalar ışığında, kaza yerinin kaza tarihi itibariyle karayolu sayılan bir yer olup olmadığı, bu suretle rizikonun teminat kapsamında kalıp kalmayacağı, gerektiğinde keşifte yapılarak saptanarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
2-Bozma neden ve şekline göre davalı S..J.. Sigorta vekilinin diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
3-Davacı tarafça dava dilekçesinde temerrüt faizi olarak avans faizi istenilmiştir. Davacının yaralanmasına sebebiyet veren aracın ticari işletmeye ait, ticari iş yapan ticari bir araç olmasına göre, davalı A..Taşımacılık Ltd.Şti ve kabule göre de davalı S.. A.. hakkında hükmolunan tazminata temerrüt faizi olarak avans faizine hükmedilmesi gerekirken yasal faize hükmedilmesi doğru olmamış, hükmün davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı S.. A.. yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Sompo Japan Sigorta vekilinin sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalı S..J.. S..AŞ’ye geri verilmesine 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.