YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2461
KARAR NO : 2014/4814
KARAR TARİHİ : 01.04.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 12. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2012
NUMARASI : 2009/879-2012/446
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada davacının yaralandığını açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak 1.000 TL tedavi, 2.049,32 TL geçici, 7.000 TL daimi iş göremezlik, 1.595,36 TL hasar, 10.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen (sigorta sadece maddiden sorumlu olarak) tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacı vekili ıslah ile iş göremezlik zararı istemini 53.454 TL’ye yükseltmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile, 53.454 TL iş göremezlik ve 1.125 TL araç hasar bedeli, 5.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline (sigorta şirketi sadece maddi tazminatlardan ve dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizden sorumlu olarak) karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Davacı vekili dava dilekçesi ile S.. K.. tarafından karşılanmayan tedavi gideri istemiş ve doktor bilirkişide davacının BK 42. maddesi kapsamında karşılanmayan tedavi gideri zararının 375 TL olduğunu bildirmiş olmasına rağmen bu istemin reddine karar verilmesi isabetli değildir.
2-Mahkemece manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önüne alarak manevi tazminat adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarının adalete uygun olması gerekir. Tazminatın amacı zarara uğrayanda bir huzur duygusu doğurmaktır. Somut olayda, tarafların kusur oranı, davacının yaralanma derecesi, tarafların ekonomik ve sosyal durumu, duyulan acı gibi nedenler dikkate alındığında, davacı için hükmedilen manevi tazminat miktarı, duyulan acıyı, çekilen sıkıntıyı hafifletebilecek düzeyde değildir. Hükmedilen manevi tazminat miktarı az olup daha üst düzeyde manevi tazminat takdiri gerekir.
SONUÇ: Yukarıda 1 ve 2 numaralı bentte açıklanan nedenle davacı vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 1.4.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.