Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/21194 E. 2014/105 K. 13.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/21194
KARAR NO : 2014/105
KARAR TARİHİ : 13.01.2014

MAHKEMESİ : Adana 5. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/02/2013
NUMARASI : 2010/1099-2013/297

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkiline ait, davalıya kasko sigortalı aracın, park halindeki bir araca çarparak hasarlandığını, başvuruya rağmen davalı sigorta şirketinin hasar bedelini müvekkiline ödemediğini, araçtaki hasarın mahkeme aracılığı ile tespit edildiğini belirterek 5.395,00 TL hasar bedelinin kaza tarihinden, 1.000,00 TL değer kaybı ve 303,90 TL tespit masrafının tespit tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, aracın rent a car olarak kullanıldığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; 1.233,88 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kasko sigorta sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
Davalı vekili, sigortalı aracın rent a car olarak kullanıldığını, bu nedenle poliçe özel şartına göre aracın teminat kapsamında olmadığını savunmuştur. Davacı vekili ise, aracın kiralanmadığını, kazanın müvekkili tarafından yapıldığını iddia etmiştir. Davacı tanığı H. Y..T., davacının kullandığı aracın kendisinin zilyetliğinde olan ve park halindeki araca çarptığını, davacı ile kendi aralarında kaza tespit tutanağı tanzim ettiklerini, davacının aracında davacıdan başka kimsenin olmadığını beyan etmiştir. Davalı tanığı Fatih İşçi, davacının sigortalı aracı, arkadaşı olan ve araç kiralama işi yapan M. Ö. vasıtasıyla kiraladığını, kendisinin bu şekilde aracı iki günlüğüne kiraladığını ve davaya konu kazayı davacının değil kendisinin yaptığını beyan etmiştir. Davalı tarafça, aracın kiralandığına dair bir belge dosyaya ibraz edilmemiştir. Mahkemece, aracın kiralandığı kabul edilerek proporsiyon hesabına göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Eksik inceleme ile hüküm verilemez. O halde mahkemece, araç kiralama işi yapan davacının arkadaşı M. Ö.’ın işyerine ait ticari defter ve kayıtlarının, kaza tarihi ve öncesi itibariyle incelenerek sigortalı aracın kiralık araç olarak kullanılıp kullanılmadığının, kaza tarihi itibariyle tanık F. İ.tarafından kiralanıp kiralanmadığının belirlenmesi için bilirkişi vasıtasıyla inceleme yaptırılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 13.1.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.