YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/21120
KARAR NO : 2014/1714
KARAR TARİHİ : 13.02.2014
MAHKEMESİ : Ankara 9. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/09/2013
NUMARASI : 2013/771-2013/1035
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkiline ait aracın davalının sürücüsü olduğu araç ile karıştığı trafik kazasında hasarlandığını belirterek fazlaya dair haklarını saklı tutarak ticari taksi olarak çalışan aracın çalışamaması nedeni ile kazanç kaybı için 300,00.-TL, hasar nedeniyle 2.120,00.-TL, ayrıca hasar tespiti için yapılan gider için 377,00.-TL olmak üzere toplam 2.797,00.-TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalı A.. Ş.. vekili, davacıya ait araç sürücüsünün olayda tam kusurlu olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin 03.06.2013 tarih, 2013/3758 Esas, 2013/8241 Karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; davalının %100 kusurlu olduğu kabul edilerek davanın kısmen kabul kısmen reddi ile araç mahrumiyeti ve hasar nedeni ile 2.139,85.-TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı A.. Ş.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası sonucu uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir.
Olayla ilgili Kollukça düzenlenen 17.06.2011 günlü trafik kazası tespit tutanağında kazaya karışan araç sürücülerinin kendi yönüne yeşil trafik ışığı yandığına ilişkin iddialarına değinilmiş, sürücülerin kusurlarına yönelik her hangi bir değerlendirme yapılmamıştır. Kazanın oluşumuna ve kusur oranına ilişkin davacı ve davalı yan tanık deliline ve bilirkişi incelemesine dayanmış, her iki yanın tanıkları dinlenilmiş ve kusur oranına yönelik olarak bilirkişi raporu alınmıştır.
Mahkemece çözümü hukuk dışında, özel veya teknik bilgiyi gerektiren kusur oranı konusunda uzman bilirkişiden rapor düzenlettirilmiş, sözkonusu bilirkişi raporunda sürücülerin kolluk ifadeleri, kaza tespit tutanağı, tanık beyanları, kazanın meydana geldiği yer ve araçların kaza sırasında darbe aldıkları bölgeler incelenmesi sonucu davalı sürücünün %75 kusurlu olduğu, davacıya ait araç sürücüsünün ise %25 kusurlu olduğu değerlendirilmiştir. Ancak, mahkemece hukuk dışında teknik bilgiyi gerektiren bir konu ile ilgili olarak HMK 266 vd. maddeleri gereğince bilirkişi raporu alınmasına karşın, bilirkişinin görüşü benimsenmeyerek Karayolları Trafik Kanunu’nda belirtilen trafik kuralları ile bağdaşmayan değerlendirmelerle teknik konuda kusur oranı değerlendirmesi yapılmış ise de, esasen dosya kapsamında yer alan ve uzman bilirkişice de değerlendirilen delillere göre oluşa uygun olarak belirlenmiş kusur oranına göre karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı A.. Ş.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı A.. Ş.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 13.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.