YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/21066
KARAR NO : 2014/11743
KARAR TARİHİ : 15.09.2014
MAHKEMESİ :Adana 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :17/09/2013
NUMARASI :2007/140-2013/505
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı Adana Büyükşehir Belediyesi Su ve Kanalizasyon Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkili Abdullah’a ait olan aracın diğer müvekkili Yusuf’un sevk ve idaresindeyken 27/08/2006 tarihinde idarenin sorumluluğundaki yol yapım çalışmalarında kapağı açık bırakılan rögar çukuruna sağ ön tekerleğinin düşmesi nedeniyle kaza yaptığını, kaza nedeniyle iki müvekkilinin de yaralandığını, aracın da pert olduğunu ileri sürerek, davacı Abdullah için 60.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın, davacı Yusuf için 20.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın, 17.646,00 TL araç hasarı bedelinin kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle Abdullah için maddi tazminat talebini 182.704,44 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı Adana Büyükşehir Belediyesi Su ve Kanalizasyon Genel Müdürlüğü (A.. A..) vekili, içme suyu şebekesi çalışmalarının yüklenici Sardunya İnşaat (S.. M..) tarafından yapıldığını, sorumluluğun diğer davalıda olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı S.. M.. vekili, müvekkilinin yüklenicisi olduğu işin su tahliyesi için yapılan rögar kapaklarını kapsamadığını, şirket sözleşmesinin kazadan önce diğer davalı
A.. A.. tarafından feshedildiğini, sorumluluklarının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kazada davalı S.. M..’in %30, dava dışı belediyenin % 30, davacı sürücü Yusuf’un % 40 oranında kusurlu olduğu, kaza nedeniyle Abdullah’ın % 100, Yusuf’un %23,2 oranında malul kaldığı, davacı tarafın kusuru mahsup edilerek tazminatın hesaplandığı gerekçesiyle davacı Abdullah için 173.704,44 TL iş gücü kaybı tazminatı, 14.000 TL manevi tazminat, 9.000 TL araç hasar bedeli, davacı Yusuf için 15.484,78 TL iş gücü kaybı tazminatı, 8.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı Adana Büyükşehir Belediyesi Su ve Kanalizasyon Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı A.. A.. vekilinin aşağıdaki (2) nolu bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2)Davacı Abdullah’a ait olup davalı Yusuf’un sürücüsü olduğu aracın yaptığı tek taraflı trafik kazası ile ilgili tutulan kaza tespit tutanağında, hızını ayarlayamayan sürücünün ve yolun bakım ve onarımından sorumlu kuruluşun kusurlu olduğu belirtilmiştir.
Hükme esas alınan 04.12.2007 tarihli bilirkişi raporunda, davalı yüklenici S.. M..’in sorumluluğundaki su borusu yapım işinde rögara kapak koymadığı ve/veya kapağın yerinde olmasını sağlamadığı, işaret koymadığı belirtilerek %30, yolun bakım ve onarımından sorumlu Adana Büyükşehir Belediyesinin yolda gerekli tamirat ve bakım çalışmalarını yaparak/yaptırarak yolu trafiğin güvenli akışına uygun tutmadığı belirtilerek %30, sürücü Yusuf’un hızını azaltmadığı, tedbirsiz davrandığı için %40 oranında kusurlu olduğu bildirilmiştir.
Mahkemece, davacıların kusuruna isabet eden tazminatın davalıdan talep edilemeyeceği yönündeki kabul isabetlidir. Ancak, hizmet kusura dayanılarak Büyükşehir Belediyeleri hakkında açılacak davalarda idare mahkemesi görevli olsa dahi, dava dilekçesinde dava dışı Adana Büyükşehir Belediyesinin sorumluluğundan bahsedilmemesi nedeniyle Adana Büyükşehir Belediyesinin %30 oranında tespit edilen hizmet
kusurundan davalıların sorumlu tutulamayacağı gözetilmeden, davalıların (davalı A.. A..’nin iş sahibi, davalı S.. M..’in yüklenici olarak) yalnız %30 kusuruna isabet eden tazminattan müteselsilen sorumlu bulunmasına göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde verilen karar doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı A.. A.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı A.. A.. yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı A.. A..’ye geri verilmesine 15.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.