YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2062
KARAR NO : 2014/1543
KARAR TARİHİ : 11.02.2014

MAHKEMESİ : Ankara 1.Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/12/2012
NUMARASI : 2007/359-2012/586

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hüküm davacı E.. M.. ve davalı Ş… M… San ve Tic. A.Ş vekillerince temyiz edilmiş, davalı Ş…M…San ve Tic. A.Ş vekilince de duruşma talep edilmiş olmakla duruşma için tayin edilen 11.02.2014 Salı günü davacı S.. E.. vekili Avukat B.Öz..C.. ve davacı İ.. E.. vekili Avukat A.. Ö.. ile davalı Ş…M… San ve Tic. A.Ş vekili Avukat Ö… Y.. geldiler. Davacı E.. M.. ve Ozan E..ile diğer davalılar tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf vekilleri dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı Ego Gen Müd. vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın davacıya ait araca çarpması nedeniyle aracın ağır hasar gördüğünü hasar raporuna göre hasar bedeli gelir kaybı ve değer kaybı toplamının 22.253,04 TL. olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 10.000 TL. tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini 19.381,22 TL. olarak ıslah etmiştir.
Birleştirlen dosyada davacı İ.. E.. vekili, davalıya ait aracın davacı aracına çarparak hasar görmesine neden olduğunu belirterek 2.500 TL. hasar bedelinin davalılardan tahsilini istemiştir. Birleştirilen dosyada davacılar Sadık ve Ozan vekili, davalılara ait araçta yolcu olarak bulundukları sırada meydana gelen kazada yaralandıklarını belirterek Sadık için 1.000 TL. Ozan için 1.000 TL. maddi tazminatın davalılardan, Sadık için 30.000 TL. Ozan için 10.000 TL. manevi tazminatın davalılar sürücü ve işletenden tahsilini istemiştir.
Davalı Ş..M..A.Ş. vekili kusur oranı ve tazminat miktarını kabul etmediklerini, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacı Ego Gen Müd. açtığı davada 5.230,56 TL. hasar bedelinin tüm davalılardan, 8.424 TL. gelir kaybı, 156,92 TL. değer kaybının sigorta şirketi dışındaki davalılardan tahsiline, birleştirilen İ.. E.. tarafından açılan davada 2.500 TL. hasar bedelinin davalılardan tahsiline, birleştirilen Sadık ve Ozan E.. tarafından açılan davada S.. E.. için 213 TL. maddi tazminatın davalılardan, Sadık için 5.000 TL. Ozan için 5.000 TL. manevi tazminatın sigorta şirketi dışındaki davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı Ş.. M..A.Ş. vekili ve asıl dava davacısı Ego Gen Müd. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, ceza yargılaması sırasında alınan ve kesinleşen bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa ve dosya içeriğine uygun bulunması sebebiyle mahkemece benimsenmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı Ş..M..A.Ş. vekili ve asıl dava davacısı Ego Gen Müd. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Davacı vekili, müvekkiline ait araca verilen zararın tazminini istemiştir. Davalı Ray Sigorta AŞ, diğer davalıya ait aracın zorunlu trafik sigortacısıdır. Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortacısı, karşı araçta meydana gelen gerçek zararı limit dahilinde teminat altına almıştır. Dava konusu trafik kazası sonrasında davacıya ait araçta meydana gelen değer kaybı da gerçek zarar kalemleri arasında bulunmaktadır. Açıklanan nedenlerle davacı E.. M..’ne ait araçta meydana gelen değer kaybından davalı sigorta şirketinin de sorumlu tutulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
3-Davacı E.. M.. araçta meydana gelen hasar bedelini talep etmiş, mahkemece aracın onarımı için gerekli olan yedek parça bedelinin tahsiline karar verilmiş, işçilik ücretlerinden davalıların sorumlu olmadığına karar verilmiş ise de aracın onarımı için yapılacak işçilik ücretleri, davacının gerçek zararı kapsamında olduğundan araçta meydana gelen hasarın onarımı için gerekli işçilik ücretlerinin de davalılardan tahsiline karar verilmesi gerekirken sadece yedek parça bedeline hükmedilmesi isabetli değildir.
4-Davalı sigorta şirketi, davalıya ait aracın zorunlu mali sorumluluk sigorta şirketidir.2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 99/1.maddesinde “sigortacının, kendisine tazminat ödenmesi için gerekli ihbar yapılıp belgenin ibrazından itibaren 8 iş günü içinde ödeme yapacağı” hükme bağlanmıştır.Davalı sigortacı yönünden sigorta bedelini ödeme yükümlülüğü ancak bu tarihte, böyle bir başvuru olmadığı takdirde ise dava tarihinde doğmaktadır. Dosya kapsamına göre birleştirilen dosya davacısı İ.. E..’in dava açmadan önce davalıya ait aracın zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olan davalı R.. A..’ne başvuru yaptığı anlaşılmaktadır. Mahkemece davacı İ.. E..’in ve diğer dosya davacılarının sigorta şirketine başvuru yaptığı tarih belirlenerek sonucuna göre talepleri de dikkate alınarak karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde dava tarihinden faiz uygulanması doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Ş..M..A.Ş. vekili ve asıl dava davacısı Ego Gen Müd. vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Ş..M… A.Ş. vekili ve asıl dava davacısı Ego Gen Müd. vekilinin itirazlarının kabulüne, 3 numaralı bentte açıklanan nedenlerle asıl dava davacısı Ego Gen Müd. vekilinin temyiz itirazlarının kabulüne, 4 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Ş.. M…A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacı E.. M..’nden alınarak duruşmada vekille temsil olunan davalı Ş.. M.. San ve Tic. A.Ş’ne verilmesine, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davalı Ş..M. San ve Tic. A.Ş’nden alınarak duruşmada vekille temsil olunan davacılar S.. E.. ve İ.. E..’e verilmesine, duruşmada vekille temsil olunmayan davacı E.. M.. yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı E.. M.. ile davalı Şeref Makromarket San ve Tic. A.Ş’ne geri verilmesine 11.2.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.