YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/20104
KARAR NO : 2015/10364
KARAR TARİHİ : 08.10.2015
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 16. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/07/2013
NUMARASI : 2009/161-2013/321
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davalıların işleteni ve trafik sigortacısı olduğu araçların neden olduğu çift taraflı trafik kazasında kaldırımda yaya olarak bulunan müvekkilinin ağır şekilde yaralandığını, halen tedavisinin devam ettiğini, müvekkilinin kaza nedeniyle çalışamadığını, tedavi giderleri yaptığını, henüz tedavi sonlanmadığından ve maluliyet durumu belli olmadığından sürekli iş göremezlik ve manevi tazminata ilişkin haklarını daha sonra açılmak üzere saklı tuttuklarını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 6.000,00 kazanç kaybı ve 4.000,00 TL tedavi gideri olmak üzere toplam 10.000,00 TL maddi tazminatın sigorta şirketleri yönünden temerrüt tarihinden, diğer davalılar yönünden kaza tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir. Davacı vekili daha sonra verdiği ıslah dilekçesi ile talebini 50.000,00 TL maddi, 80.000,00 TL manevi tazminat olarak ıslah etmiştir.
Davalı …… Sigorta A.Ş. vekili; kusur oranı ve limit dahilinde sorumlu olduklarını, yeterli belgelerle başvuru yapılmadığını ve kaza tarihinden itibaren ticari faiz istenemeyeceğini savunmuştur.
Davalı A.. Ş.. vekili; kusur oranı ve limit dahilinde sorumlu olduklarını, kazanç kaybı ve manevi tazminat taleplerinin teminat dışında olduğunu, temerrüde düşürülmediklerini ve kaza tarihinden itibaren ticari faiz istenemeyeceğini savunmuştur.
Davalı …… İnş. Tes. San. ve Tic. A.Ş. vekili; ceza davasının bekletici mesele yapılması gerektiğini, müvekkilinin işleteni bulunduğu araç sürücüsünün kusurunun bulunmadığını ve davacının yaralanmasının ağır olmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı C.. E..; davayı kabul etmediğini ve kendisine çarpan şoförün kaçtığını beyan etmiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 41.765,86 TL maddi tazminatın davalı C.. E.. yönünden kaza tarihinden, davalı A.. Ş.. yönünden dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte bu davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, 10.000,00 TL manevi tazminatın ise sadece davalı C.. E..’den kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline, diğer davalılar yönünden ise davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 3,40 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 08/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.