YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/20042
KARAR NO : 2014/2530
KARAR TARİHİ : 25.02.2014
MAHKEMESİ : Elbistan 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2012
NUMARASI : 2011/261-2012/579
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı Hür sigorta A.Ş. vekili, davalı S.. B.. vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu ambulans sürücüsünün neden olduğu tek taraflı kazada ambulansta hasta olarak taşınan davacılar desteği kazım Taşmak’ın vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere davacı eş Zatiye için 2.000 TL.maddi, 40.000 TL. manevi, Emrah için 1.000 TL. maddi, 10.000 TL. manevi, Sariye için 500 TL. maddi 10.000 TL. manevi, Rukiye için 500 TL. maddi,10.000 TL. manevi, Durdu için 13.000TL manevi, Emine için 5.000 TL. Zehra için 5.000 TL. olmak üzere 93.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile davacı Zatiye için maddi tazminat talebini 57.706,11 TL. olarak ıslah etmiştir.
Davalılar vekilleri ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacı Zatiye için 57.706,11 TL. maddi tazminatın davalılardan, Zatiye için 10.000 TL. diğer davacılar için ayrı ayrı 5.000 TL. manevi tazminatın davalı S.. B..ndan tahsiline karar verilmiş hüküm davalı Hür sigorta A.Ş. vekili, davalı S.. B.. vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Hükmü temyiz eden davalı H..sigorta A.Ş. vekili 21.1.2014 tarihli dilekçesi ile temyiz isteğinden vazgeçtiğini bildirdiği ve vekaletnamesinden temyizden feragatla yetkili olduğu anlaşıldığından temyiz isteminin vazgeçme nedeniyle reddi gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı S.. B.. vekilinin tüm, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
3- Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, B.K.’nun 47.(TBK.56) maddesindeki özel haller dikkate alınarak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K’nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacılar Zatiye, Emrah, Sariye, Rukiye ve Durdu için takdir olunan manevi tazminatın düşük olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı sigorta şirketi vekilinin temyiz isteminin feragat nedeniyle reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı S.. B.. vekilinin tüm, davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 3 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA,peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalı Hür Sigorta A.Ş’ye geri verilmesine, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalı S.. B..’ndan harç alınmamasına 25.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.