YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19897
KARAR NO : 2014/17275
KARAR TARİHİ : 01.12.2014
MAHKEMESİ : Kumluca 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/04/2013
NUMARASI : 2003/617-2013/256
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar …. Mob.Doğ.San.Tic.Ltd.Şti. ve H.. K.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalı Erdoğan’ın işleteni olup davalı şirketin çalışanı davalı Hüseyin yönetimindeki aracın asli kusurlu olarak davacı Osman’ın maliki olup davacı Soner’in yönetimindeki araca çarpması sonucunda aracın hasarlandığını, davacılar Soner, Nadir, S. N., Aysel ve Saliha’nın da yaralandığını, 17.197,72 TL araç hasarı, davacı S. N. için 1.310,72 TL tedavi gideri, davacı Aysel için 1.012,52 TL tedavi gideri, davacı Nadir için 719,13 TL tedavi gideri ile 1.350,00 TL iş göremezlik zararı meydana geldiğini, davacı Soner’in kat’i raporunun alınmadığını, davacı Saliha’nın da tedavisinin devam ettiğini ileri sürerek, şimdilik belirtilen tazminat alacaklarına karar verilmesini talep etmiş, bilahare, davacı Osman’ın araç hasarı zararına yönelik davası ile davacı Nadir’in davasına yönelik taleplerinden feragat ettiklerini bildirmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Asli müdahil E.. İ.., 10.000,00 TL maddi tazminat talebiyle davaya asli müdahil olarak katılmıştır.
Davacı S. İ. tarafından mahkemenin 2004/208 Esas sayılı dosyası ile aynı davalılar aleyhine 4.142,35 TL tedavi gideri zararı ile 100.000,00 TL manevi tazminatın tahsili talebiyle açtığı dava eldeki dava ile birleştirilerek yargılamaya devam edilmiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre, davacı Osman’ın araç hasarına yönelik davası ile davacı Nadir’in maddi tazminat taleplerinin feragat nedeniyle reddine, davacılar S. N., Aysel ve Saliha’nın davalı Erdoğan’a yönelik davalarının husumet yönünden reddine, davacı S. N. ile davacı Aysel’in tedavi giderine yönelik taleplerinin 1.310,73’er TL yönünden kabulüne, davacı Saliha’nın 4.142,35 TL tedavi gideri zararı ile 100.000,00 TL manevi tazminat talebine yönelik davasının kabulüne, müdahil davacı Erdoğan’ın davasının hukuki yarar yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davalı …. Mob.Doğ.San.Tic.Ltd.Şti. ve H.. K.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-) 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle HUMK.nun 427. (HMK 341 ve 361.) maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.822,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Somut olayda, davacılar Si. N. ile Aysel’in tedavi giderine yönelik taleplerinin 1.310,73’er TL yönünden kabulüne karar verilmiş olup, temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden anılan her davacı yönünden kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalılar vekilinin anılan davacılar hakkındaki temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2-)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
3-)Davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a-)Mahkemece davacı Saliha’nın tedavi gideri talebi yönünden yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de; dosya içindeki bilgi ve belgelere göre davacının ebe-hemşire/memur olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle, olay sebebiyle bu davacı için yapılan tedavi giderlerinin SGK tarafından karşılanıp karşılanmadığı mahkemece sorulup araştırılması, ondan sonra SGK kapsamında olan ve ilgili kurum tarafından karşılanan tedavi giderleri ile kurumca karşılanmayan ve davalı tarafın sorumlu olacağı tedavi giderlerinin belirlenmesi için tıp doktoru uzman bilirkişiden rapor alınması, kurumca karşılanan zararın mahsup edilmesi, karşılanmayan giderler yönünden sonucuna göre karar verilemesi gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
b-) BK.’nın 47. maddesi hükmüne göre (6098 sayılı BK. md. 56), hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
O halde, meydana gelen trafik kazası sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amacıyla tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli, davalıların sorumluluğun niteliği, kusur oranları da gözönünde tutularak, olay tarihindeki paranın alım gücüne uygun düşen miktarda, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde daha düşük manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, zenginleşme sonucunu doğuracak şekilde yüksek miktarda manevi tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin davacılar S. N. ve Aysel’in hakkındaki temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle,
davalılar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle, diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar …. Mob.Doğ.San.Tic.Ltd.Şti. ve H.. K..’ya geri verilmesine 1.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.