Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/19105 E. 2014/3513 K. 13.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19105
KARAR NO : 2014/3513
KARAR TARİHİ : 13.03.2014

MAHKEMESİ : Adana 5. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2012
NUMARASI : 2010/913-2012/327

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı A.. A.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalı sigorta şirketi tarafından Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta Poliçesi ile sigortalanan aracın, 16.05.2008 tarihinde neden olduğu trafik kazası sonucunda bu araç içinde yolcu olarak bulunan müvekkillerinin desteği M.Ö.r’in yaşamını yitirdiğini belirterek 7.500,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklar saklı tutulmuştur. Davacılar vekili tarafından 01.03.2012 tarihli ıslah dilekçesi verilerek maddi tazminat istemi, yargılama sırasında düzenlenen bilirkişi raporu doğrultusunda artırılmış ve toplam 122.888,00 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesi istenmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili ise, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve bilirkişi raporuna göre; “davanın kabulü ile desteğin eşi olan davacı Şengül için 84.436,76 TL, desteğin kızı Yeşim Nur için 38.452,41 TL olmak üzere toplam 122.889,17 TL destekten yoksun kalma tazminatına” karar verilmiş; karar, davalı Ak Sigorta AŞ vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davalı vekili, ölenin, sürücünün ehliyetinin bulunmadığını, kazadan önce uyuşturucu madde kullandığını bilerek araca bindiğini ve hatır için taşındığını, bu nedenlerle tazminattan indirim yapılması gerektiğini savunmuştur.
Borçlar Kanunu’nun 44/1. maddesi (6098 sayılı TBK’nun 52/1) hükmüne göre zarara uğrayan, zarar doğuran eyleme razı olmuş veya kendisinin sebep olduğu hal ve şartlar zararın meydana gelmesine etki yapmış veya tazminat ödevlisinin durumunu diğer bir surette ağırlaştırmış ise, hakim, tazminat miktarını hafifletebilir.
Ayrıca; hatır taşımaları bir menfaat karşılığı olmadığından, bu gibi taşımalarda BK.nun 43. maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır. 2918 sayılı KTK.’nun 87. maddesinde, yaralanan veya ölen kişi, hatır için karşılıksız taşınmakta ise veya motorlu araç, yaralanan veya ölen kişiye hatır için karşılıksız verilmişse, işletenin ve dolayısıyla zorunlu trafik sigortacısının sorumluluğunun genel hükümlere tabi olduğu belirtilmiştir.
Bu durumda; mahkemece, davalı vekilinin savunması üzerinde durularak hatır taşıması ve ölenin müterafık kusuru nedenleriyle BK.’nun 43. ve 44. maddeleri uyarınca, olayda hakkaniyet indirimi yapılıp yapılmayacağı, hangi nedenle ve ne oranda yapılacağı hususunda taraf delilleri tartışılıp değerlendirilerek, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, açıklanan bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 13.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.