YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18819
KARAR NO : 2014/1251
KARAR TARİHİ : 06.02.2014
MAHKEMESİ : Çifteler Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/05/2011
NUMARASI : 2007/133-2011/50
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı G..Sigorta A.Ş. vekili ve 1.. K.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleten, sürücü ve trafik sigortacısı olduğu araç ile davacıların desteği idaresindeki aracın karıştığı trafik kazasında davacıların desteği Ayhan’ın vefat ettiğini belirterek destekten yoksun kalma nedeni ile fazlaya dair haklarını saklı tutarak asıl davada eş Serpil için 1.100,00.-TL, çocukların her biri için 1.000,00.-TL olmak üzere toplam 5.100,00.-TL maddi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile tahsilini, birleşen davada eş için 264.871,60.-TL, Funda için 16.641,84.-TL, Fulya için 28.710,87.-TL, Şükran için 52.483,10.-TL, Nida için 99.062,68.-TL olmak üzere toplam 461.770,09.-TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalı G..Sigorta A.Ş. vekili, kusur oranında, poliçe limitiyle gerçek zarardan sorumlu olduklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı 1.. K.. vekili, davanın reddini savunmuştur.
Davalı İ.. K..’a usulüne uygun davetiye tebliğine karşın duruşmalara katılmamış ve davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalı sürücü İbrahim’in % 100 kusurlu olduğu kabul edilerek asıl davanın kabulü, birleşen davanın kısmen kabul kısmen reddi ile eş Serpil için 180.280,25.-TL, Funda için 9.153,42.-TL, Fulya için 15.432,61.-TL, Şükran için 39.869,41.-TL, Nida için 81.515,14.-TL olmak üzere toplam 326.250,83.-TL maddi tazminatın asıl dava yönünden olay, birleşen dava yönünden dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı G..Sigorta A.Ş. vekili ve 1.. K.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı 1.. K.. vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı G.. Sigorta A.Ş. vekilinin temyiz itirazları yönünden;
Dava davacılar murisinin ölümü nedeni ile Borçlar Kanunu’nun 45. maddesi (6098 sayılı TBK m. 53) gereğince destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davalı sigorta şirketi davacılar desteği idaresindeki araçla kazaya karışan karşı aracın trafik sigortacısı olup 2918 Sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 93. ve Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortasında Tarife Uygulama Esasları Hakkında Yönetmelik’in 24. maddesi uyarınca rizikonun gerçekleştiği tarihte sigortaya konu motorlu aracın cinsine göre Hazine Müsteşarlığınca asgari tutarı belirlenen tarifedeki limitler uyarınca sınırlı sorumludur. Kaza tarihinde davalıya sigortalı aracın kişi başına azami sorumluluğu 30.000,00.-TL’dir.
Ayrıca yine davalı G.. Sigorta A.Ş. kazaya neden olan aracın ihtiyari mali sorumluluk sigortacısı olup Motorlu Kara Taşıt Araçları İhtiyari Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının 1. maddesine göre, sigortacı, zorunlu mali sorumluluk sigortası poliçe limitinin dışında (üstünde) kalan miktardan başlayıp, ihtiyari mali sorumluluk sigortası teminat limitine kadar sorumludur. Dosya kapsamında yer alan ihtiyari mali sorumluluk sigorta poliçesine göre davalıya sigortalı aracın azami sorumluluğu 10.000,00.-TL’dir.
Somut olayda, dosya kapsamında yer alan ödemeye ilişkin banka makbuzlarından davalı sigorta şirketi tarafından davacılara 46.675,00.-TL ödeme yapılmış olduğu anlaşılmaktadır. Buna karşın mahkemece davacılar için belirlenen 326.250,83.-TL maddi tazminata hükmedilmiş olup davalı sigorta şirketinin zorunlu ve ihtiyari mali sorumluluk poliçe limiti ile sınırlı olarak sorumlu olduğu dikkate alınmamış olduğu anlaşılmaktadır.
Buna göre mahkemece, sigorta şirketinin davacılara yapmış olduğu ödeme miktarına göre zorunlu ve ihtiyari mali sorumluluk sigorta poliçeleri kapsamında, sigorta şirketinin ödeme tarihleri ile asıl ve birleşen dava tarihleri de gözönene alınarak, sorumluluğunun bulunup bulunmadığının değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde hüküm verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı 1.. K.. vekilinin tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle, davalı G..Sigorta A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı G.. Sigorta A.Ş’ye geri verilmesine, 1581 Sayılı Tarım Kredi Kooperatifleri Birlikleri Kanunu’nun 19/B-a maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 6.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.