Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/18082 E. 2014/749 K. 23.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18082
KARAR NO : 2014/749
KARAR TARİHİ : 23.01.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

TARİHİ : 20/11/2012

NUMARASI : 2011/337-2012/265

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile davalı A. Deri San. ve Tic. Ltd. Şti. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Hükmüne uyulan Yargıtay bozma ilamında özetle; Üçüncü kişi konumunda bulunan A. Deri San. ve Tic. Ltd. Şti.nin borçlu davalı şirket ile aynı iş kolunda faaliyette bulunması nedeniyle borçlu davalının alacaklıları ızrar kastını bilen veya bilebilecek kişilerden olup olmadığı hususunda araştırma yapılması, tasarrufa konu olan yerin fabrika binası olması nedeniyle İİK.nun 280/son maddesinde yazılı ticari işletmenin devri niteliğinde olup olmadığı hususunun irdelenmesi, tarafların bu konudaki delillerinin toplanması ondan sonra hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gereğine değinilmiştir. Mahkemece bozmaya uyulduktan sonra dava ve temyize konu edilen 944 ada 21 ve 22 parsel sayılı taşınmazlarla ilgili G. Deri San ve Tic. Ltd. Şti. ve A. San ve Tic. Ltd. Şti. aleyhine açılan davanın kabulü ile bu taşınmazların davalılar arasında satışına ilişkin tasarrufun; istanbul 14. İcra müdürlüğünün 1988/9790 eski

2007/1519 yeni esas sayılı dosyasında takibe konu alacak ve ferileri miktarı ile sınırlı olmak üzere iptaline, Davacıya cebri icra yetkisi tanınmasına karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ile davalı A. Deri San. ve Tic. Ltd. Şti. tarafından temyiz edilmiştir.

1-Hükmü temyiz eden RCT Varlık Yönetiminin kuruluş tarihi 12.05.2005’tir. 5411 sayılı Bankacılık Kanununun 143/V. fıkrası hükmü gereğince varlık yönetimi şirketlerinin kuruldukları takvim yılı ve bunu izleyen beş yıl süresince, 492 sayılı Harçlar Kanununa göre ödenecek harçlardan istisna olduğu belirtilmiştir. Temyiz tarihi ise 19/02/2013’dür. Buna göre davacı R. Varlık Yönetiminin harçtan istisna tutulduğu süre dolmuştur. 6100 sayılı H.M.K’nın geçici 3/2 maddesi delaletiyle uygulanması gereken Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun deği­şik 434. maddesinin üçüncü fıkrası hükmüne göre temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve gi­derlerin tamamı ödenir. Bunların eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren hakim veya mahkeme başkanı tarafından verilecek yedi günlük kesin süre içinde tamamlanması aksi halde temyizden vazgeçilmiş sayılacağı hususu temyiz edene yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde mahkeme kararının temyiz edilmemiş sayılmasına karar verir. 25/01/1985 günlü, Esas: 1984/5 ve Karar: 1985/1 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre, harca tabi olmasına rağmen mahkeme kalemince harç hesap edilip ilgilisinden istenilmeden ve dolayısıyla harç alınmadan tem­yiz defterine kaydedilen temyiz dilekçeleri hak­kında da sözü edilen fıkrada öngörülen eksik harç ödenmesi halinde yapılacak işlemle ilgili kuralın kıyasen uygulanması ve bu durumda temyiz isteği­nin temyiz defterine kaydedildiği tarihte yapılmış sayılması gerekir. Açıklanan duruma göre eksikliğin giderilmesi, ondan sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere gönderilmesi için dosyanın mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmiş olup mahkemece yapılan tebliğe rağmen davacı vekili tarafından süresi içinde gerekli harcın yatırılmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle davacı vekilinin temyiz isteğinin (dilekçesinin) reddi gerekmiştir.

2-Davalı A. Deri San. ve Tic. Ltd. Şti.nin temyiz itirazlarına gelince; Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, tüm dosya kapsamından davalı A. Deri San. ve Tic. Ltd. Şti.nin aynı iş kolunda faaliyet göstermesi nedeniyle borçlu şirketin mali durumu ile alacaklıları ızrar kastını bilen veya bilmesi gereken kişilerden olduğunun anlaşılmasına ve kararda yazılı diğer gerekçelere göre aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazları yerinde değildir.

3-6183 sayılı yasanın 25. maddesi gereğince iptal davaları borçlu ve borçlu ile hukuki muamelede bulunan veya borçlu tarafından kendilerine ödeme yapılan kimseler ile bunların mirasçıları aleyhine açılır. Ayrıca, kötü niyetli üçüncü şahıslar hakkında da iptal davası açılabilir. Buradaki üçüncü kişiden maksat, borçlu ile doğrudan işlem yapan değil, borçlu ile işlemde bulunan kişiden mal veya hakkı satın alan kişi olup uygulamada buna dördüncü kişi denilir. Borçlu ile işlemde bulunmayan dördüncü kişiler hakkında dava açılıp açılmaması davacının isteğine bağlıdır ve bu kişiler yönünden iptal kararı verilebilmesi kötü niyetli olduklarının yani borçlunun alacaklılara zarar verme kastı ile hareket ettiğini bilen veya bilmesi gereken kişilerden olduklarının kanıtlanmasına bağlıdır. 6183 sayılı Yasanın 31. maddesi uyarınca 27, 28, 29 ve 30 uncu maddelerde sözü edilen tasarruf ve muamelelerden faydalananlar elde ettiklerini, elden çıkarmışlarsa takdir edilecek bedelini bu kanun hükümleri dairesinde vermeye mecburdurlar. İptal davası, üçüncü şahsın elinden çıkarmış olduğu mallar yerine geçen değere taalluk ediyorsa, bu değerler nispetinde üçüncü şahıs nakden tazmine (davacının alacağından fazla olmamak üzere) mahkûm edilmesi gerekir. Bu ihtimalde 3. kişinin sorumlu olduğu miktar, elden çıkarılan malın elden çıkardığı tarihteki gerçek değeridir. Somut olayda dava konusu 944 ada 21 ve 22 nolu parsellerin yargılama sırasında 07.04.2010 tarihinde 3. kişi konumundaki davalı A. Deri San. ve Tic. Ltd. Şti. tarafından dava dışı A.Deri San. ve Tic. Ltd. Şti.ne satıldığı ancak bu şirketin davaya dahil edilip edilmeyeceği ya da davacının bu taşınmazlar yönünden davasını tazminat istemine dönüştürüp dönüştürmeyeceği sorulmamıştır. Bu durumda mahkemece davacı taraftan dava ve temyiz konusu 944 ada 21 ve 22 sayılı parsellere ilişkin olarak taşınmazı elinde bulunduran tapu kayıt malikini davaya dahil edip etmeyeceğinin sorulması, davaya dahil etmediği takdirde davalı 3. kişinin taşınmazları elinden çıkardığı tarihteki gerçek değerlerinin belirlenerek bu değerler oranında ve davacının alacak miktarı ile sınırlı olacak şekilde tazminata mahkum edilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru bulunmamıştır.

SONUÇ : Yukarda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteğinin (dilekçesinin)Reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı A.Deri San. ve Tic. Ltd. Şti.nin diğer temyiz itirazlarının reddine, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı A.Deri San. ve Tic. Ltd. Şti.nin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı A. Deri San. ve Tic. Ltd. Şti’ye geri verilmesine 23.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.