YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1721
KARAR NO : 2014/1541
KARAR TARİHİ : 11.02.2014
MAHKEMESİ : Lüleburgaz 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/10/2012
NUMARASI : 2010/202-2012/441
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiş, davalı H.. S.. A.Ş vekilince de duruşma talep edilmiş olmakla duruşma için tayin edilen 11.02.2014 Salı günü davacılar vekili Avukat G…K… ile davalılar Y.. B.. ve S.. B.. vekili Avukat H…Ş…geldiler. Diğer davalı tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf vekilleri dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın davacıların desteği C..A.. idaresinde bulunan motosiklete çarparak ölümüne neden olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere eş Suzan için 500 TL. maddi, 25.000 TL. manevi, kızı Simay için 500 TL. maddi 25.000 TL. manevi tazminatın ve 500 TL. cenaze giderinin sigorta şirketi maddi tazminat ile sorumlu olmak üzere davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini Suzan için 113.620,47 TL., Simay için 26.915,09 TL. olarak ıslah etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini savunmuş, diğer davalılar vekili kusur oranı ve tazminat miktarını kabul etmediklerini belirterek davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; maddi tazminat talebi yönünden, Suzan için 102.208,42 TL., Simay için 24.223,58 TL. destekten yoksun kalma tazminatının davalılardan tahsiline, her bir davacı için ayrı ayrı 20.000 TL. olmak üzere 40.000 TL. manevi tazminatın davalılar Yaşar ve S.. B..’dan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı sigorta şirketi vekili ve davalılar Süleyman ve Y.. B.. tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı sigorta şirketi vekili ve davalılar Süleyman ve Y.. B..’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava trafik kazası sonucu davacıların desteği C.. A..’ın vefatı nedeniyle maddi ve manevi zararlarının tazmini istemine ilişkindir.
Zararın meydana gelmesinde veya artmasında mağdurun da kusurunun bulunması halinde sözkonusu olan müterafik kusur Borçlar Kanunu’nun 44. maddesinde (6098 sayılı TBK md. 52) düzenlenmiştir. Buna göre zarara uğrayan, zarar doğuran eyleme razı olmuş veya kendisinin sebep olduğu hal ve şartlar zararın meydana gelmesine etki yapmış veya tazminat ödevlisinin durumunu diğer bir surette ağırlaştırmış ise, hakim, tazminat miktarını hafifletebilir. Davacılar desteği motosiklet sürücüsü olup kaza sırasında kaskının bulunup bulunmadığı, bu hususun zararın artmasına etkisi olup olmadığı ve bu nedenle ek kusurunun bulunup bulunmadığı tartışılmadan karar verilmesi doğru değildir.
3-Davalı H.. S.. A.Ş. davalılara ait aracın zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olup olay tarihinde geçerli poliçe limiti ile maddi tazminattan sorumludur. Mahkemece bu husus dikkate alınarak davalı sigorta şirketinin sorumlu olduğu maddi tazminat miktarı ile sınırlı olarak yargılama gideri harç ve vekalet ücretinden sorumlu tutulması gerekirken yazılı şekilde davalı sigorta şirketinin de diğer davalılar ile birlikte tümünden sorumlu tutulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı sigorta şirketi ve davalılar Süleyman ve Y.. B..’nın diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulüne 3 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı sigorta şirketi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacılardan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davalılar Y.. B.. ve S.. B..’ya verilmesine, duruşmada vekille temsil olunmayan davalı H.. S.. A.Ş yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 11.2.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.