YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1711
KARAR NO : 2014/106
KARAR TARİHİ : 13.01.2014
MAHKEMESİ : Hatay 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/10/2012
NUMARASI : 2011/427-2012/462
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
– K A R A R –
Davacılar vekili; davalı tarafa zorunlu mali sorumluluk sigortası ile sigortalı araç sürücüsünün kaza yapması neticesinde desteğin öldüğünü açıklayıp fazlaya dair haklarını saklı tutarak 4.000’er TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah ile bu talebini 44.573 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davacı A.. A.. adına açılan davanın konusuz kalması nedeni ile esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 44.573 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dava trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davacı A.. A.. yargılama devam ederken vefat etmiş, davacı vekili bu davacı ile ilgili davanın konusuz kaldığını bildirmiştir. Yargılama sırasında ölen kişinin mirasçılarının usulünce davaya davet edilmesi ve davaya devam edip etmeyecekleri hususunda beyanları alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken ölümle vekalet ilişkisi sona eren vekilin beyanına dayanarak davacı hakkındaki davanın konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi isabetli olmamıştır.
2-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı annenin yargılama sırasında vefatı nedeni ile anneye ayrılan payın yarısı davacı babaya eklenerek desteğin, %25 oranında babasına pay ayırabileceği sonucuna varılmış olup, bu oran esasen dosya kapsamına göre fazla olup, annenin payının babaya eklenmesi de doğru görülmemiştir.
3 Davacıların desteği olan Kevser Birsen Akdağ, kaza tarihinde 6 yaşında olup, MK’nun 185.madde hükmü gereğince, anne-baba birlikte çocukların bakımından sorumludur, aynı yasanın 327.maddesinde ise “Çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından karşılanır” denilmektedir. Bu nedenle annesi ve babasının gelirlerinin bir kısmını desteğe yetiştirme gideri olarak ayıracaklarının kabulü gerekir. Hesaplanan destekten yoksun kalma tazminatından yetiştirme gideri indirilirken ilk raporda her iki davacı için de ayrı ayrı %5 oranında yetiştirme gideri indirilmiş, ikinci raporda ise annenin ölümü nedeni ile davacı baba için %7,5 oranında yetiştirme gideri indirilmiştir. Yerleşik ve kabul gören uygulamaya göre, bakım ve yetiştirme giderlerinin anne ve babanın destek tazminatından 1/2 oranında indirilmesi gerekmektedir. Annenin ölümünden sonra davacı babanın yetiştirme giderinin tümünden sorumlu olması gerekirken baba için %7,5 oranında yetiştirme gideri indirilmesi doğru görülmemiştir.
Tazminatın kapsamı ile ilgili olarak hazırlanan ve yerel mahkemece de benimsenen bilirkişi raporunda; 6 yaşında iken yaşamını yitiren Kevser Birsen’in 18 yaşından itibaren ailesine destek olabileceği varsayılmış, asgari ücret üzerinden destekten yoksun kalma tazminatı hesaplamıştır. Kız çocukları için 22 yaşından itibaren destek olacağının kabulü ile destekten yoksun kalma tazminatının hesaplanması gerekmektedir.
O halde yukarıda açıklananlar doğrultusunda bilirkişiden ek rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere hüküm tesisi isabetli değildir.
4-Bozma nedenine göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: yukarıda 1,2 ve 3 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 4 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 13.1.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.