YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16979
KARAR NO : 2014/2920
KARAR TARİHİ : 03.03.2014

MAHKEMESİ : Adana 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/07/2013
NUMARASI : 2011/488-2013/424

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı L.. A.. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, asıl ve birleştirilen dava ile davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın kusurlu olarak sebebiyet verdiği trafik kazası sonucu müvekkilinin yaralandığını, uzun süre tedavi gördüğünü, tedavinin devam ettiğini, maddi ve manevi zararının oluştuğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, daimi sakatlık (iş göremezlik) nedeniyle 7.800,00 TL maddi tazminatın davalılardan L.. A..’nden, 10.000,00 TL. manevi tazminatın diğer davalılardan faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 09.04.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 52.889,90 TL artırdığını belirtmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulü ile 60.689,90 TL maddi tazminat ve 10.000,00 TL manevi tazminata karar verilmiş; hüküm, davalı L.. A… tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı L.. A.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Dosya kapsamından, Adana Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından hazırlanan ve davalı tarafından itiraz edilen bilirkişi raporunda, ”Sosyal Sigortalar Sağlık İşlemleri Tüzüğü’nün ” esas alındığı anlaşılmaktadır.
01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununa göre çıkarılan ve 11.10.2008 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanan ” Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği ” 1. maddesinde; yönetmeliğin amacının çalışma gücü veya meslekte kazanma gücü kayıp oranlarının tespitine ilişkin usul ve esaslarını düzenlemesi olduğu belirtilmiştir.
Mahkemece, davacının meslekte kazanma gücü oranının tespiti için Üniversite Hastanesinin konusunda uzman 3 kişilik bilirkişi heyetinden davacının yaptığı iş ve 03.10.2010 olay tarihinde yürürlükte bulunan ”Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği ” esas alınarak rapor hazırlanması istenmeli, gerektiğinde aktüerya uzmanından ek rapor alınmalı ve varılacak sonuca göre hüküm kurulmalıdır. Mahkemece bu hususlar göz önünde bulundurulmadan yazılı gerekçe ile karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı L.. A.. vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı L.. A.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı L.. A..’ne geri verilmesine 3.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.