YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16212
KARAR NO : 2014/12396
KARAR TARİHİ : 22.09.2014
MAHKEMESİ : Konya 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 15/11/2012
NUMARASI : 2010/146-2012/426
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili, davalı Ş.. Y.. vekili ve davalı Selçuklu Belediye Başkanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkilinin yolcu olarak bulunduğu, davalı Ş.. Y..’ın işleteni, davalı R.. T..’ın sürücüsü olduğu otomobil ile diğer davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu kamyonun çarpışması sonucu müvekkilinin yaralandığını, malul kaldığını belirterek ıslahla birlikte 31.195,94 TL maddi tazminat ile 4.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucu davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm; davacı vekili, davalı R.. T.. vekili, davalı D.. Ü.. vekili, davalı S.. B.. vekili tarafından temyiz edilmekle Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 04/06/2009 gün 2007/7975 Esas 2009/6896 Karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 15.597,97 TL maddi tazminatın (A. Sigorta A.Ş’nin sigorta poliçe limiti ile sınırlı sorumlu olmak üzere) davalı R.. T.. dışındaki diğer davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, 1.900,00 TL manevi tazminatın 19.02.2001 kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı R.. T.. ve davalı Ş.. Y.. dışındaki diğer davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, bu davalılar yönünden bakiye tazminat taleplerinin reddine, davalı Ak Sigorta A.Ş yönünden manevi tazminat talebinin reddine, davalı R.. T.. ibra edildiğinden bu konuda bir karar verilmesine yer olmadığına, karar verilmiş; hüküm, davacı vekili, davalı Ş.. Y.. vekili ve davalı Selçuklu Belediye Başkanlığı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı Ş.. Y.. vekilinin tüm, davacı vekili ve davalı Selçuklu Belediye Başkanlığı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Hatır taşımalarında 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 43. maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır. Somut olayda, mahkemece, müteveffanın araçta hatır için taşındığı kabul edilmekle birlikte bilirkişi tarafından hesaplanan destekten yoksun kalma tazminatından %50 oranında indirim yapılmışsa da takdir edilen indirim oranı somut olaya uygun olmadığı gibi yüksek oranda indirim yapılmasının gerekçesi de izah edilmemiştir. Bu itibarla somut olayın özelliğine göre daha uygun oranda hatır taşıması indirimi yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
3-Bozma öncesi verilen hükümde, davalı Ş.. Y..’ın, davacının yolcu olarak bulunduğu aracın işleteni olduğu, aracında hatır için taşındığı, davalının kusursuz sorumlu olarak araç işleteni olduğu, bu nedenle davacının zararından sorumlu olmadığı belirtilerek adı geçen davalı yönünden davanın reddine karar verilmişse de, Dairemizce,
davalının araç işleteni sıfatıyla davacının zararından sorumlu olduğu, hatır için taşınmasının indirim nedeni olabileceği belirtilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece, bozma ilamına uyulmakla birlikte, davalı Ş.. Y.. hakkındaki önceki hükmün manevi tazminatın reddi yönünden kesinleştiği belirtilerek, davalı, manevi tazminattan sorumlu tutulmamıştır. Oysa, önceki hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiş ve davalı Ş.. Y..’a yönelik maddi ve manevi tazminat talebi ayrımı yapılmadan hakkındaki red kararının doğru olmadığı ileri sürülmüş, Dairemizce de bu temyiz itirazı kabul edilerek davacının zararından sorumlu olduğu belirtilmiştir. Bu durumda mahkemece, davalı Ş.. Y..’a yönelik önceki hükmün manevi tazminat yönünden kesinleşmediği, davacının manevi zararın tespitinde hatır taşımasının da gözden kaçırılmadan- sorumlu olduğu dikkate alınarak hüküm kurulması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
4-AAÜT’nin 3/2 maddesi gereğince red sebepleri farklı olan davalılar yararına ayrı ayrı vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken davalılar için tek vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı Ş.. Y.. vekilinin tüm, davacı vekili ve davalı Selçuklu Belediye Başkanlığı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2), (3) ve (4) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacı vekili ve davalı Selçuklu Belediye Başkanlığı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 1.482,79 TL kalan harcına temyiz eden davalı Ş.. Y..’dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı Selçuklu Belediye Başkanlığına ve davacıya geri verilmesine 22.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.