YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16133
KARAR NO : 2015/6071
KARAR TARİHİ : 27.04.2015
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar …, … ve … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili dava dilekçesinde özetle, davalı gerçek kişilerin murisine ait olup davalı şirketin trafik .. sigortacısı olduğu aracın sebebiyet verdiği trafik kazasında davacılar .. müşterek çocukları Mehmet Kahraman’ın vefat ettiğini, diğer davacıların da yaralandığını ileri sürerek, ıslahla birlikte davacı baba Süleyman için 30.546,89 TL, davacı anne Fatime için 28.964,03 TL destekten yoksun kalma tazminatı, davacı Hakkı için 98.86 TL, davacı İsmail için 296,61 TL iş göremezlik tazminatı, davacı .. için 10.000,00’er TL, davacı Hakkı için 5.000,00 TL, davacı İsmail için 5.000,00 TL ve davacı Veysel için 1.000,00 TL manevi tazminatın (davalı sigorta şirketi maddi tazminattan poliçe limiti ile sorumlu olmak üzere) faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini savunmuş, diğer davalılar vekili de davanın zamanaşımı ve esas yönünden reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, ıslah edilen maddi tazminat taleplerinin kabulüne, manevi tazminat taleplerinin ise davacı .. için 7.000,00’er TL, davacı Hakkı için 1.500,00 TL, davacı İsmail için 2.000,00 TL ve
davacı Veysel için 700,00 TL yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar …, … ve … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle HUMK.nun 427. (HMK 341 ve 361.) maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.822,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Somut olayda, davacı Hakkı için 98,86 TL, davacı.. için 296,61 TL maddi tazminat ile davacı Hakkı için 1.500,00 TL, davacı .. için 700,00 TL manevi tazminata karar verilmiş olup, belirtilen davacılar ve tazminat kalemleri yönünden temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalılar vekilinin belirtilen davacılar hakkındaki tazminatlara yönelik temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2-)Davalılar vekilinin diğer maddi ve manevi tazminatlara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve 818 Sayılı B.K.nun 47.maddesindeki (6098 Sayılı TBK md.56) özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılardan Hakkı ve İsmail için hükmolunan maddi tazminat ile davacılar Hakkı ve Veysel için hükmolunan manevi tazminatın kesin olması nedeniyle adı geçen davacılara yönelik temyiz isteminin REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalıların sair temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 4.001,45 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar Şükran, Yasin ve Mürüvet’ten alınmasına 27.4.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.