YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15891
KARAR NO : 2014/12591
KARAR TARİHİ : 25.09.2014

MAHKEMESİ :Adana 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :22/03/2012
NUMARASI :2009/427-2012/201

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı H.. Ü.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davalı tarafın sürücüsü, işleteni ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın müvekkillerinin desteğinin idaresindeki motosiklete çarpması neticesinde desteğin öldüğünü açıklayıp ıslah ile artırılan toplam 99.797,96 TL maddi tazminat ile toplam 35.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı E. İ. Sigorta A.Ş. vekili; davanın reddini savunmuştur.
Davalı H.. Ü.. vekili, müvekkilinin kusuru olmadığını, ölenin koruyucu tedbirler almaması nedeni ile zararın gerçekleştiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı M.. A.., davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve bilirkişi raporu ile, ıslah doğrultusunda; davanın kısmen kabulü ile, H.. Ü.. için 83.705,30 TL, Hicran Ünverdi için 2.000,00 TL, M. Ü. için 2.000,00 TL, G.Ü. için 2.000,00 TL, H. Ü. için 7.793,17 TL, H. Ü.için 2.299,50 TL olmak üzere toplam 99.797,96 TL maddi tazminat ile, davacı
eş H.. Ü.. için 7.500,00 TL, diğer davacıların her biri için 3.750,00 TL olmak üzere toplam 26.250,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı H.. Ü.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı H.. Ü.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi-manevi tazminat istemine ilişkindir. Dava dilekçesine göre davacı H.. Ü..’nin, M. Ü. ve G. Ü.ye velayeten dava açtığı anlaşılmaktadır. Ancak dosyada mevcut nüfus kayıtlarına göre yargılama aşamasında küçük M. Ü. ve G. Ü. reşit olmuştur. Mahkemece M. Ü.ve G. Ü.nin davaya katılmasının sağlanması veya davacılar vekiline M. Ü. ve G. Ü.tarafından verilen vekaletnamenin ibrazı sağlanarak davaya devam edilmesi gerekirken bu hususlar gözetilmeden karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
3-Davacı vekili, dava dilekçesi ile desteğin ölümü nedeni ile davacı çocuklar için 2.000,00’er TL destekten yoksun kalma tazminatının davalılardan tahsilini talep etmiştir. Zarar veren davalılar kusurları oranında desteğin ölümü nedeni ile oluşan gerçek zarar miktarı ile sorumludur. Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı M.Ü.’nin destekten yoksun kalma tazminat hakkının 724,40 TL, G. Ü.’nin ise 1.587,85 TL olduğu belirtilmiştir. Bilirkişi raporunda belirtilen tazminat miktarı davacı tarafın talebinden azdır. Bu durumda mahkemece bilirkişi raporu ile tespit edilen gerçek zarar miktarlarına karar verilmesi gerekirken dava dilekçesindeki talep ile gerçek zarar miktarını aşacak şekilde 2.000,00’er TL tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
4-Borçlar Kanunu’nun 44/1. maddesi hükmüne göre zarara uğrayan, zarar doğuran eyleme razı olmuş veya kendisinin sebep olduğu hal ve şartlar zararın meydana gelmesine etki yapmış veya tazminat ödevlisinin durumunu diğer bir surette ağırlaştırmış ise, hakim, tazminat miktarını hafifletebilir.
Davaya konu olan olayda, davacıların desteğinin kullandığı motosiklete kasksız bindiği, davalı sürücünün çarpması neticesinde desteğin künt kafa travmasına bağlı
solunum ve dolaşım durması sonucu vefat ettiği, dosya kapsamından anlaşılmaktadır.
Desteğin motosiklete kasksız olarak binmiş olması halinde BK.nun 44. maddesi uyarınca zarar görenin müterafik kusuru kabul edilmeli ve bu nedenle de belirlenecek kusur oranında bir indirim yapılması zorunludur. Bu itibarla somut olayda BK. 44. maddesi gereğince tazminattan indirim yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı H.. Ü.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2, 3 ve 4 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı H.. Ü.. vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı H.. Ü..’ye geri verilmesine 25.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.