YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15747
KARAR NO : 2014/14163
KARAR TARİHİ : 23.10.2014
MAHKEMESİ : Yalova 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/05/2013
NUMARASI : 2012/586-2013/298
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin desteği H. D.un kullandığı araca, davalı şirkete ait olan ve diğer davalı O.. T..’nin kullandığı aracın çarpması sonucunda davacıların desteği H. D. ile Ş. M. D.’un hayatını kaybettiğini ileri sürerek, 7.000,00 TL maddi ve davacıların her biri için 15.000,00 TL manevi tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davacıların desteği H.D.’un ışık ihlali yaparak kazaya sebebiyet verdiğini ve asli kusurlu olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, ceza dosyasında alınan Adli Tıp Kurumu raporu dikkate alınarak davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davacılar ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Hukuk Dairesi’nin 07.06.2012 günlü, 2010/14998 Esas, 2012/10047 Karar sayılı ilamı ile “kesinleşen ceza mahkumiyetindeki olgu belirlemesi karşısında davalı O.. T..’nin kusur oranını belirlemek ve bu kapsamda oluşacak zarar kapsamını tayin ederek bir karar verilmesi gerekirken, Adli Tıp Kurumu raporunda belirtilen tam kusura göre hüküm kurulmasının doğru olmadığı” gerekçesiyle karar bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulü ile davacı Hüsniye için 4.000,00 TL ve davacı A. D., K.. D.. ve N. D. için 2.000,00’er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve
müteselsilen tahsiline, araçtan kaynaklanan zarar ödendiğinden bu konudaki maddi tazminat talebinin reddine, muris H. D. yönünden talep edilen destekten yoksun kalma tazminatı yönünden ödenmeyen 312,71 TL destekten yoksun kalma tazminatının, kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline davacı Hüsniye’ye verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K.nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacılar için takdir olunan manevi tazminatın çok düşük olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 23.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.