YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15220
KARAR NO : 2014/950
KARAR TARİHİ : 03.02.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 37. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 03/07/2012
NUMARASI : 2011/22-2012/157
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı G.. H.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
– K A R A R –
Davacı vekili, davalı Ayhan’ın sürücüsü olduğu aracın karşı yönden gelen araçla çarpışması sonucu, araçta bulunan Ayhan’la birlikte eşi M..D.., çocukları A.. D.., Ö.. D.. ve G..D..’ın yaralandığını, yaralı şahısların tedavilerinin müvekkil hastanede yapıldığını, aracın zorunlu trafik sigortasının bulunmadığını, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere toplam 97.582,52 TL tedavi giderinin kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacının G.. H.. aleyhine açtığı davanın kısmen kabulü ile A.. D.. İçin yapılan 12.240,41 TL, A.. D.. için yapılan 509,30 TL, Ö.. D.. için yapılan 40.000,00 TL (G.. H.. teminat limiti ile sınırlı şekilde sorumlu olduğundan) M..D..’a yapılan 4.875,39 TL, G.D..’a yapılan 2.085,00 TL olmak üzere toplam 59.710,10 TL’lik tedavi gideri tutarının dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin isteminin reddine, davacının diğer davalılar hakkındaki davasının reddine karar verilmiş; hüküm, davalı G.. H.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranlarının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan tedavi giderlerinin tazmini istemine ilişkindir.
Yargılama sırasında yürürlüğe giren ve 2918 sayılı yasanın 98.maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde, “trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın “Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı”,
Yasanın geçici 1.maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, söz konusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59 uncu maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve G.. H..nın yükümlülüklerinin sona ereceği” öngörülmüştür.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 91. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları A-1.maddesinde, sigortacı poliçede belirtilen aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa göre işletene düşen hukuki sorumluluğu zorunlu sigorta limitlerine kadar temin edeceği, düzenlenmiştir. Karayolları Trafik Kanuna göre, zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırmak zorunludur.
Sigorta poliçesinde belirtilen, motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle sigorta şirketi zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderleri zorunlu olarak teminat altına alır. Sigorta şirketinin yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır.
Yukarıda açıklanan yasal düzenlemelere göre, 2918 sayılı Yasanın 98.maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluk “Sosyal Güvenlik Kurumu’na” geçtiğinden eldeki davada yasal hasmın “Sosyal Güvenlik Kurumu” olması gerekir.
Bu durumda, mahkemece dava konusu tedavi giderlerinin niteliği değerlendirilerek, 2918 Sayılı Yasanın 98.maddesi kapsamında kalan giderler yönünden sorumluluk Sosyal Güvenlik Kurumuna geçtiğinden, adı geçen kurumun davaya dahil edilmesi, taraf delillerinin toplanması, yasa kapsamındaki giderler yönünden kurum sorumluluğuna hükmedilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
3-Davalı Ayhan’ın sürücüsü olduğu araç otomobil olup ticari niteliği bulunmadığından temerrüt faizi olarak yasal faize hükmedilmesi gerekirken ticari faize hükmedilmesi de isabetli değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı G.. H.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı G.. H.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı G.. H..na geri verilmesine 3.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.