Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/13837 E. 2014/19491 K. 25.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/13837
KARAR NO : 2014/19491
KARAR TARİHİ : 25.12.2014

MAHKEMESİ : Bingöl 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2013
NUMARASI : 2011/523-2013/155

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı A… Sigorta A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıya zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi ile sigortalı aracın müvekkilleri desteği Nihat’a çarpması sonucu vefatına neden olduğunu belirterek destekten yoksun kalma neden ile fazlaya dair haklarını saklı tutarak toplam 175.000,00.-TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalı A.. Sigorta A.Ş. vekili, kusur oranında, gerçek zarardan, poliçe limiti ile sınırlı sorumlu olduklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalıya sigortalı araç sürücüsünün % 30 oranında kusurlu olduğu kabul edilerek, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile desteğin kusurunun davacılara yansıtılamayacağı değerlendirilerek toplam 133.089,17.-TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı A.. Sigorta A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava davacılar murisinin ölümü nedeni ile Borçlar Kanunu’nun 45. maddesi (6098 sayılı TBK m. 53) gereğince destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Haksız fiil niteliğindeki trafik kazası nedeniyle TTK’nın 1283. maddesi uyarınca sigortacı, sigorta ettiren veya sigortadan faydalanan kimsenin ancak gerçekten uğradığı
zararı tazmine mecburdur. Bunun yanında işletenin, Karayolları Trafik Kanunu’nun 85. maddesinde düzenlenen sorumluluğunun karşılanması sağlamak üzere 91. maddesinde mali sorumluluk sigortası yaptırılması öngörülmüştür. KTK’nın 86. maddesinde ise işletenin sorumluluktan kurtulması veya azaltılması hali düzenlenmiş olup sorumluluğun kaldırılması şartlarının bulunmadığı durumda kazanın oluşunda zarar görenin kusurunun bulunduğunu ispat ederse, hakim, durum ve şartlara göre tazminat miktarını indirebilecektir.
Bir zarar sigortası türü olan zorunlu mali sorumluluk sigortasında sigortacı işletenin sorumluluğunu yine ancak sorumlu olduğu çerçevede karşılamakla yükümlüdür. Bu bakımdan zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi ile işletenin poliçe limiti dahilinde tazminat sorumluluğunu yüklenen sigorta şirketi gerçek zarardan, işletenin ve eylemlerinden sorumlu tutulduğu kişilerin kusuru oranında sorumlu tutulabilecektir.
Somut olayda davalı sigorta şirketine trafik sigortalı araç sürücüsünün % 30 oranında kusurlu olduğunun belirlenmiş olması karşısında, bilirkişi tarafından yapılan tazminat hesabından davalının bu kusur oranında sorumlu olacağı dikkate alınarak tazminata hükmedilmesi gerekirken belirlenen tazminat tutarının tamamından sorumlu tutulması yukarıda yapılan açıklamalar karşısında doğru görülmemiş ve bozma nedeni kabul edilmesini gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı A.. Sigorta A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı A.. Sigorta A.Ş’ne geri verilmesine 25.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.