YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/13606
KARAR NO : 2014/19191
KARAR TARİHİ : 22.12.2014
MAHKEMESİ : İzmir(Kapatılan) 13. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 28/05/2013
NUMARASI : 2012/572-2013/130
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalı sigorta şirketi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davalının zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın işleteni olan müvekkilinin, 16.6.2012 tarihinde, kusuruyla neden olduğu tek taraflı kaza neticesinde yolcu olan eşinin hayatını kaybettiğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 1.000 TL destek tazminatının dava tarihinden itibaren avans faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 19.4.2013 tarihli dilekçesi ile talebini 115.346 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; davacının kendi kusurundan faydalanamayacağını öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; bilirkişi raporu benimsenerek davanın kabulüne, 115.346 TL tazminatın dava tarihinden itibaren avans faiziyle tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı sigorta şirketi vekilince temyiz edilmiştir.
Dava Borçlar Kanunu’nun 45. maddesi (6098 sayılı BK m. 53) gereğince destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 91/1. maddesinde, “işletenlerin, bu kanunun 85/1. maddesine göre olan sorumluluklarının karşılanmasını sağlamak üzere mali sorumluluk sigortası yaptırmaları zorunludur”, aynı Yasa’nın 85/1. maddesinde, “bir motorlu aracın işletilmesi bir kimsenin ölümüne veya yararlanmasına yahut bir şeyin zarara uğramasına sebep olursa, araç işletenin bu zarardan sorumlu olacağı”, aynı Yasa’nın 85/son maddesinde ise, “işleten ve araç işleticisi teşebbüsün sahibi, aracın sürücüsünün veya aracın kullanılmasına katılan yardımcı kişilerin kusurundan kendi kusuru gibi sorumludur” hükümlerine yer verilmiş, Kara-
yolları Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları’nın A-1. maddesinde de, “sigortacı bu poliçede tanımlanan motorlu aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermesinden dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’na göre işletene düşen hukuki sorumluluğu, zorunlu sigorta limitlerine kadar temin eder” şeklinde ifade edilmiştir.
Yukarıda açıklanan madde hükümlerinden, Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası; motorlu bir aracın karayolunda işletilmesi sırasında, bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına neden olması halinde, o aracı işletenin zarara uğrayan 3. kişilere karşı olan sorumluluğunu belli limitler dahilinde karşılamayı amaçlayan ve yasaca yapılması zorunlu kılınan bir zarar sigortası türü olduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda davacı N.. A..’ın işleteni ve sürücüsü olduğu aracın sevki sırasında meydana gelen kazada vefat eden S.. A.., davacının eşidir. Davalı sigorta şirketi işletenin zarara uğrayan üçüncü kişilere karşı olan sorumluluğunu belli limitler dahilinde teminat altına aldığına göre işletenin kendi zararından sorumlu olmadığından, davacının davalı sigorta şirketinden destekten yoksun kalma tazminatı isteyemeyeceği dikkate alınmadan yazılı şekilde davanın kabulü doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı sigorta şirketi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı H.. Sigorta AŞ’ye geri verilmesine, 22.12.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.