YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/12840
KARAR NO : 2014/17808
KARAR TARİHİ : 04.12.2014
MAHKEMESİ : Ankara 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/05/2013
NUMARASI : 2011/472-2013/271
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı A.. Gıda ve İhtiyaç Mad. Tic. San. Ltd.Şti. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın sebep olduğu kazada müvekkillerinin desteğinin öldüğünü açıklayıp ıslah ile artırılan eş için 172.064,40 TL maddi, 50.000,00 TL manevi, çocuk için 15.177,91 TL maddi, 35.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren avans faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Anadolu Sigorta A.Ş vekili, davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalı vekili, müvekkillerinin sürücüsünün kusuru bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davacı eş için 172.064,00 TL maddi, çocuk için 15.177,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiz ile davalılardan, davacılar için ayrı ayrı 15.000,00 TL manevi tazminatın davalı A… Ltd. Şti’den tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı A.. Gıda ve İhtiyaç Mad. Tic. San. Ltd.Şti. vekili ve davalı A.. A.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı A… Gıda ve İhtiyaç Mad. Tic. San. Ltd.Şti. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi-manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davalı A.. Sigorta A.Ş’ye sigortalı araç, davacıların desteğinin aracına çarparak zarar veren davalı A…Gıda ve İhtiyaç Mad. Tic. San. Ltd.Şti.’ne ait aracın zorunlu mali sorumluluk sigortacısıdır.
Davalı zorunlu mali sorumluluk sigortacısı A.. Sigorta A.Ş’nin azami poliçe limiti 150.000,00 TL olup hükme esas alınan bilirkişi raporunda belirtilen gerçek zarardan poliçe limiti dahilinde sorumludur. Buna göre mahkemece davalı A.. Sigorta A.Ş yönünden 150.000,00 TL poliçe limiti ile sınırlı sorumlu olmak üzere karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde poliçe limitini aşarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı eşin yeniden evlenme ihtimalinin bulunmadığı belirtilerek hesaplanan tazminattan bu yönde indirime gidilmemiştir. Her ne kadar raporda esas alınan yeniden evlenme ihtimali tablosuna göre davacı eşin evlenme ihtimali bulunmasa da davacının sosyal ve ekonomik durumu, çocuk sayısı, geride kalan çocuğun bakıma muhtaç olmayacak yaşta olması, dul erkeklerin yaş ilerledikçe evliliğe duyulan ihtiyacın daha da artması, hayatın olağan akışı, davacı dul eşin sağlığı ve fiziki durumu dikkate alınarak bilirkişice belirlenen tazminattan makul bir evlenme ihtimali indirimi yapılmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
4-2918 sayılı KTK.’nun 99/1. ve ZMSS Genel Şartları’nın B.2.b. maddesi uyarınca, sigorta şirketinin tazminatı ödeme yükümlülüğü kendisine riziko ihbarı yapıldıktan itibaren 8 işgünü sonunda başlar. Somut olayda, dosya kapsamından davalı A.. A..’ye bu yönde bir müracaat olduğu, dosya kapsamından anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, davacı vekilinden başvurunun tebliğine ilişkin belgesi istenip, ibraz edildiğinde tespit edilecek tarihe 8 iş günü eklenmek suretiyle bulunacak tarihten itibaren davalı sigorta
şirketinin faizden sorumlu tutulması, başvuru yoksa en erken dava tarihinde temerrüde düşürüldüğünün kabulü ile, dava tarihinden itibaren faizden sorumluluğuna hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde kaza tarihinin esas alınması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı A.. Gıda ve İhtiyaç Mad. Tic. San. Ltd.Şti. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2,3 ve 4 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı A.. Gıda ve İhtiyaç Mad. Tic. San. Ltd.Şti. vekilinin ve davalı A.. A.. vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı A.. Gıda ve İhtiyaç Mad. Tic. San. Ltd. Şti’ye geri verilmesine 04.12.2014 gününde üye L.E.K.. ve üye S.N.C.. karşı oyu ve oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Davacılar vekili davalıların işleteni ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortacısı olduğu aracın tam kusurlu olarak müvekkillerinin murisinin sürücüsü olduğu araca çarpması sonucu oluşan kazada murisin vefat ettiğini ileri sürerek davacı eş için 10.000,00 TL, davacı çocuk için 2.000,00 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, davacı eş için 50.000,00 TL, davacı çocuk için 35.000,00 TL manevi tazminatın davacı işletenden tahsilini istemiş, ıslah ile maddi tazminat talebini artırmıştır.
Davalı işleten A.. Ltd. Şti vekili, olayda tüm kusurun davacıların murisinde bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı işletene ait araç sürücüsünün %30, sinyalizasyondan sorumlu kurumun %35, murisin %35 oranında kusurlu olduğu kabul edilerek davalı işletenin sürücüsü ile dava dışı belediyenin kusur oranının toplamı olan %65 oranına göre yapılan hesaplama esas alınarak davanın ıslah edilen miktar üzerinden kabulü ile davacı A.. İ.. için 172.064,00 TL, davacı Kayra için 15.177,00 TL maddi tazminatın
18.10.2009 kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş, karar sayın çoğunluk tarafından davalı işleten şirketin kusur oranına ilişkin temyiz itirazları 1 nolu bent ile reddedilmiş olup bu konudaki red gerekçesine aşağıda açıklanan nedenlerle katılamıyoruz.
Davalılardan işleten olan A.. Ltd. Şti 2918 sayılı KTK’nın 85 ve 86.maddesi, davalı sigorta şirketi ise, aynı kanunun 91 ve Zorunlu Mali Mesuliyet Sigortası Genel Şartlarının A.1 maddesi uyarınca sürücünün kusuruna isabet eden oranda zarardan müteselsilen sorumludurlar.
Davacılar vekili davalıların işleten ve trafik sigortacısı olduğu aracın olayda tam kusurlu olduğunu ileri sürerek zararın tamamının davalılardan tahsilini istemiştir. Davalı işleten ile sürücüsünün olayda %30 oranında kusurlu bulunduğuna dair 27.12.2012 tarihli Adli Tıp Kurumu raporuna davacı vekili tarafından itiraz edilmemiş ve murisin kusuru dışındaki %65 kusur oranına göre tazminat hesaplanmasının yapılmasını istemiştir. Davalı şirketin sürücüsünün olayda %30 oranında kusurlu olması, davacının davasını açarken davalı işleten ile sigortacısı arasındaki teselsül hükümlerine dayanılarak davayı açması, dava dışı kuruma izafe edilen kusur oranından davalı şirketin sorumlu tutulamayacağı nedeniyle davalı işletenin sürücüsünün kusur oranına isabet eden oran dikkate alınarak tazminat miktarından sorumlu tutulması gerekirken dava dışı kuruma izafe edilen %35 kusur oranı da eklenerek toplam %65 kusur oranına isabet eden tazminattan davalı işleten şirketin sorumlu tutulması nedeniyle davalı A.. Ltd. Şti’nin kusur oranına ilişkin temyiz itirazlarının kabulü gerektiği gerekçesiyle çoğunluk görüşüne karşıyız.