YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/12678
KARAR NO : 2014/16529
KARAR TARİHİ : 20.11.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 16. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 09/05/2013
NUMARASI : 2009/281-2013/204
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı Ç.. Day. Tük. Mal. San. Tic. Ltd. Şti. ve H.. E.. vekili ile davalı G.. Sigorta A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu araçla müvekkili idaresindeki motosikletin karıştığı kazada müvekkilinin yaralandığını belirterek çalışma gücü kaybı ve tedavi giderleri nedeni ile fazlaya dair haklarını saklı tutarak 20.000,00.-TL maddi tazminatın sigorta şirketinden dava diğer davalılardan olay tarihinden, ayrıca Hüseyin için 25.000,00.-TL, eşi Melike için 15.000,00.-TL olmak üzere toplam 40.000,00.-TL manevi tazminatın sigorta şirketi dışındaki davalılardan olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiş, talebini ıslah dilekçesi ile arttırmıştır.
Davalı G.. Sigorta A.Ş. vekili, kusur oranında, gerçek zarardan, poliçe limiti ile sorumlu olduklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı Ç..Day. Tük. Mal. San. Tic. Ltd. Şti. ve H.. E.. vekili, meydana gelen kazada davacının kusurlu olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalı sürücünün % 75 oranında kusurlu olduğu ve davacının % 5.1 oranında sürekli çalışma gücü kaybı bulunduğu kabul edilerek davanın kısmen kabul kısmen reddiyle çalışma gücü kaybı ve tedavi giderleri nedeniyle toplam 33.887,42.-TL maddi tazminatın sigorta şirketinden dava, diğer davalılardan kaza tarihinden, ayrıca Hüseyin için 5.000,00.-TL, eşi Melike için 3.000,00.-TL olmak üzere toplam 8.000,00.-TL manevi tazminatın sigorta şirketi dışındaki davalılardan olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı Ç.. Day. Tük. Mal. San. Tic. Ltd. Şti. ve H.. E.. vekili ile davalı G.. Sigorta A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı Ç.. Day. Tük. Mal. San. Tic. Ltd. Şti. ve H.. E.. vekilinin yerinde görülmeyen aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı G.. Sigorta A.Ş. vekilinin temyiz itirazları yönünden;
Dava Borçlar Kanunu’nun 46. maddesi (6098 sayılı TBK m. 54) gereğince tedavi gideri nedeniyle maddi tazminat ve BK 47. maddesi (TBK m. 56) gereğince manevi tazminat istemine ilişkindir.
Yargılama sırasında yürürlüğe giren ve 2918 sayılı yasanın 98. maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde, “trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın “Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı”, Yasanın geçici 1. maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, sözkonusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59. maddesine göre belirlenen tutarın % 20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği” öngörülmüştür.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 91. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları A-1. maddesinde, sigortacı poliçede belirtilen aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa göre işletene düşen hukuki sorumluluğu zorunlu sigorta limitlerine kadar temin edeceği, düzenlenmiştir. Karayolları Trafik Kanuna göre, zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırmak zorunludur.
Sigorta poliçesinde belirtilen, motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle sigorta şirketi zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderleri zorunlu olarak teminat altına alır. Sigorta şirketinin yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır. Bununla birlikte sözkonusu Yasal düzenleme haksız fiil sorumluları (işleten ve sürücü gibi) yönünden her hangi bir ayrıksı düzenleme getirmemiş olduğundan bu kişiler yönünden tedavi giderlerine ilişkin sorumluluk devam edecektir.
Öncelikle belirtmek gerekirki Sosyal Güvenlik Kurumu, 6111 sayılı Yasa ile değiştirilen 2918 sayılı Yasanın 98. maddesi kapsamında tüm tedavi giderlerinden değil ancak sözkonusu madde kapsamında kalan tedavi giderlerinden sorumludur. Buna göre Mahkemece, tarafların delillerinin toplanması, özellikle “davacı tarafından ödendiği ve SGK tarafından karşılanmadığı iddia edilen” tedavi giderlerinin ispatı ile sözkonusu tedavi giderlerinden 2918 sayılı Yasanın 98. maddesi kapsamında kalanların ve Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğuna esas olanların belirlenmesi için uzman doktor bilirkişiden ayrıntılı, gerekçeli ve denetime açık rapor alınması, 2918 Sayılı Yasanın 98. maddesi kapsamında kalan tedavi giderleri olduğunun tespit edilmesi halinde Sosyal Güvenlik Kurumu’nun davaya dahil edilmesi ve bu tedavi giderleri yönünden Sosyal Güvenlik Kurumu’nun, yasa kapsamı dışında kalan tedavi gideri, belgelenemeyen tedavi giderleri, bakıcı veya tedaviye bağlı sair giderlerden ise davalı sigorta şirketi, işleten ve sürücünün sorumlu tutulması gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
3-Davalı Ç..Day. Tük. Mal. San. Tic. Ltd. Şti. ve H.. E.. vekilinin temyiz itirazları yönünden;
Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından davacı için tedavi gideri ödemesi yapılması ya da çalışma gücü kaybı nedeni ile bir ödeme yapılması halinde rücuya tabi ödemelerden olup olmadığının belirlenmesi zararın tazmininden sorumlu olanların mükerrer ödeme yapmasının önüne geçilmesi ve zarar görenlerin gerçek zararlarının üzerinde sebepsiz zenginleşmemesi için önemlidir.
Somut olayda davalı işleten ve sürücü vekili tarafından davacının yapmış olduğu tedavi giderlerinin SGK tarafından karşılanıp karşılanmadığının ve ayrıca davacıya SGK tarafından çalışma gücünü yitirmesi nedeni ile ödeme yapılıp yapılmadığının araştırılması istenmiş ise de mahkemece bu konuda yapılan araştırma savunmayı karşılamaya yeter düzeyde olmayıp davacı tarafından dosyaya ibraz edilmiş olan ve kendisi tarafından ödendiği iddia edilen tedavi giderlerinin SGK tarafından karşılanıp karşılanmadığının ve davacının uğradığı çalışma gücü kaybına ilişkin olarak SGK tarafından rücuya tabi bir ödeme yapılıp yapılmadığının araştırılması, rücuya tabi olduğunun anlaşılması halinde hesaplanan tazminattan mahsubu için ek rapor alınması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Ç..Day. Tük. Mal. San. Tic. Ltd. Şti. ve H.. E.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı G.. Sigorta A.Ş. vekilinin (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle ise davalı Ç.. Day. Tük. Mal. San. Tic. Ltd. Şti. ve H.. E.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 20.11.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.