YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/12343
KARAR NO : 2014/16072
KARAR TARİHİ : 17.11.2014
MAHKEMESİ : Gaziantep 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/04/2013
NUMARASI : 2011/802-2013/226
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı tarafından trafik sigorta poliçesi ile sigortalanan aracın 28/08/2011 tarihinde müvekkilinin sevk ve idaresindeki motosiklete çarparak müvekkilinin sakatlanmasına sebebiyet verdiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 8.000 TL maluliyet tazminatının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle talebini 128.104,08 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna dayanılarak, kazada davalı tarafından sigortalanan aracın sürücüsünün tam kusurlu olduğu, davacının kaza nedeniyle %29.2 oranında maluliyetinin bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 123.979,52 TL sürekli iş göremezlik tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2)Dava, trafik kazasından kaynaklanan işgöremezlik tazminatı istemine ilişkindir.
Davacının daimi işgücü kaybına ilişkin olarak adli tıp uzmanı B.. K.. tarafından düzenlenen 05.02.2013 havale tarihli raporda davacının sağ klavikula kırığının ters kaynaması ve epilepsi nedeniyle maluliyet oranının %29,2 olduğu mütalaa edilmiştir. Ancak bu raporun hazırlanmasında esas alınan Gaziantep Üniversitesi Şahin Bey Uygulama Hastanesinde yapılan 23.01.2013 tarihli muayenede davacının epilepsi tariflediği belirtilse de, EEG raporu tanısında “normal” teşhisi konulmuştur.
Hükme esas alınan bilirkişi raporu içeriğiyle bu raporda değerlendirilen EEG raporu arasındaki çelişki nedeniyle tek hekim tarafından düzenlenen rapora dayanılarak hüküm kurulamaz.
Bu halde davacının 2659 sayılı Adli Tıp Yasasının 16/2 maddesi gereğince meslekte kazanma gücü kaybı konusunda bilimsel ve teknik görüşlerini bildirmekle görevli Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kuruluna sevki ile davacının epilepsi hastalığının bulunup bulunmadığı, bu hastalık mevcut ise dava konusu kaza ile illiyet bağının bulunup bulunmadığı açıklığa kavuşturularak davacının tespit edilecek maluliyet oranına göre tazminatın belirlenmesi gerekirken eksik incelemeye dayanılarak hüküm kurulması doğru değildir.
Kabule göre de, mahkemece motosiklet sürücüsü olan davacının kaza nedeniyle epilepsi hastalığına duçar olduğu kabul edildiğine göre kaza sırasında kask takıp takmadığı araştırılarak Borçlar Kanunu’nun 44/1. maddesi gereğince müterafik kusurlu olup olmadığı ve hesaplanan tazminat tutarından BK’nun 44. maddesi gereğince indirim yapılması gerekip gerekmediği hususu tartışıldıktan sonra bir karar verilmesi gerekirken bu hususlar karar yerinde değerlendirilmeksizin verilen hüküm doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 17.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.