YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/12206
KARAR NO : 2014/19283
KARAR TARİHİ : 23.12.2014
MAHKEMESİ : Ankara 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/03/2013
NUMARASI : 2006/348-2013/95
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalılar vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 23.12.2014 Salı günü davacı vekili Av. O.. Ö.. ve davalılar vekili Av. A.. A.. geldiler. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf vekilleri dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı G.. Ö.. idaresinde bulunan aracın davacı idaresinde bulunan motosiklete çarpması sonucu davacının yaralandığını,davalı sürücünün olay tarihinde 17 yaşında olması nedeniyle babası N.. Ö..’ın TMK.369. maddesi gereğince sorumlu olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı almak üzere 1.000 TL. tedavi gideri, 5.000 TL. çalışamadığı günler için kazanç kaybı, 10.000 TL. motosikletin hasar görmesi nedeniyle işe gitmek için yapılan giderler olmak üzere 16.000 TL. maddi, 10.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili kusur oranını ve talep edilen tazminatı kabul etmediklerini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere göre dava tarihinde yürürlükte bulunan BK:nun 41-42 ve 47. maddesine göre takdir hakkı kullanılarak 10.000 TL. maddi, 10.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa ve dosya içeriğine uygun bulunması sebebiyle mahkemece benimsenmesinde ayrıca manevi tazminatın takdirinde özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava trafik kazasında yaralanmadan kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Davacı vekili dava dilekçesinde davacının yaralanması nedeniyle tedavi gideri, çalışamadığı günler için kazanç kaybı ve ulaşım gideri talep etmiş, mahkemece BK.41 ve 42. maddelere göre takdiren maddi tazminata hükmedilmiştir.
Olay ve dava tarihinde yürürlükte bulunan Borçlar Kanununun 41 maddesine göre haksız bir şekilde diğer bir kimseye zarar veren bir şahıs o zararın tazmini ile yükümlü olup, aynı kanunun 42. Maddesine göre Zararı ispat etmek müddeiye düşer, zararın hakiki miktarını ispat etmek mümkün olmadığı takdirde hakim, halin mutat cereyanını ve mutazarrır olan tarafın yaptığı tedbirleri nazara alarak onu adalete tevfikan tayin edeceği düzenlenmiştir. Zararın varlığının gerçek, ancak miktarın belirlenemediği durumlarda Borçlar Yasasının 42. maddesi uyarınca hakimce takdir ve tayini gerekir.
Davacı tarafın dava dilekçesi ile talep ettiği zarar kalemleri yönünden ispat mümkün olduğundan BK.42. maddesinin uygulanması mümkün değildir. Mahkemece davacının maluliyetinin belirlenmesi için adli tıp kurumundan alınan raporda maluliyetinin bulunmadığı 1 ay geçici işgöremezliği bulunduğu belirtilmiş olduğuna göre davacının kişisel çalışması karşılığı elde ettiği gelirinin belirlenerek işgücü kaybının hesaplanması için aktüerya uzmanı bilirkişiden ek rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekir.
Davacının tedavi giderleri talebi yönünden ise ; tedavi belgelerine göre davacının yaralanması nedeniyle ödediği sosyal güvenlik Kurumu veya sigorta şirketi tarafından karşılanmayan tedavi giderlerinin belirlenmesi için hekim bilirkişiden rapor alınması, ulaşım gideri yönünden davacıya ait aracın onarımı mümkün ise onarım süresi, onarımı ekonomik
değil ise yeni araç alabileceği makul süre için ulaşım gideri isteyebileceğinden bu sürenin ve ulaşım giderinin belirlenmesi için makine mühendisi bilirkişiden rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davalılara verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.