YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/12039
KARAR NO : 2014/16667
KARAR TARİHİ : 24.11.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 11. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2013
NUMARASI : 2007/600-2013/108

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı sigorta şirketi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik (ZMSS) sigortacısı olduğu aracın sebebiyet verdiği kazada karşı araç içinde yolcu olarak bulunan ve müvekkiline Özel Sağlık Sigorta Poliçesi ile sigortalı yolcu E.. K.. ‘nun yaralandığını, dava dışı sigortalının tedavi giderinin davacı tarafından ödendiğini ve davalılara rücu hakkının bulunduğunu ileri sürerek, 17.212,14 TL tazminatın ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere göre; davanın 4.303,04 TL tazminat yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı sigorta şirketi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, Özel Sağlık Sigorta Poliçesinden kaynaklanan rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Yargılama sırasında yürürlüğe giren ve 2918 sayılı yasanın 98.maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde, “trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın “Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı”, Yasanın geçici 1.maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, söz konusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59 uncu maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği” öngörülmüştür.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 91. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları A-1.maddesinde, sigortacı poliçede belirtilen aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa göre işletene düşen hukuki sorumluluğu zorunlu sigorta limitlerine kadar temin edeceği, düzenlenmiştir.
Karayolları Trafik Kanuna göre, zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırmak zorunludur.
Sigorta poliçesinde belirtilen, motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle sigorta şirketi zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderleri zorunlu olarak teminat altına alır ,Sigorta şirketinin yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır.
Yukarıda açıklanan yasal düzenlemelere göre, 2918 sayılı Yasanın 98.maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluk bu kanunun yürürlük tarihinden önceki kazalarda dahil olmak üzere “Sosyal Güvenlik Kurumu’na” geçtiğinden eldeki davada yasal hasımın “Sosyal Güvenlik Kurumu” olması gerekir.
Bu durumda dava konusu tedavi giderlerinin 2918 sayılı yasanın 98 maddesi kapsamında bulunması nedeniyle, yargılama sırasında yasal hasım haline gelen Sosyal Güvenlik Kurumu’nun, davaya dahil edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken 2918 sayılı yasanın 98.maddesi hükümlerinin gözardı edilmesi suretiyle davalı sigorta şirketinin sorumluluğuna hükmedilmesi doğru değildir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı sigorta şirketi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı A.. Ş..’ne geri verilmesine 24.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.