YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11915
KARAR NO : 2014/15514
KARAR TARİHİ : 10.11.2014

MAHKEMESİ : Osmaniye 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/04/2013
NUMARASI : 2011/1-2013/183

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın sebebiyet verdiği trafik kazasında davacı Zeynep’in eşi, diğer davacıların babası Ali Budak’ın vefat ettiğini ileri sürerek, ıslahla birlikte davacı eş Zeynep için destekten yoksun kalma ve cenaze gideri olarak 8.300,00 TL, diğer her davacı için 700,00’er TL maddi tazminat ile davacı Zeynep için 9.200,00 TL, diğer davacıların her biri için 2.800,00’er TL manevi tazminatın faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davacı Zeynep’in 8.311,88 TL destekten yoksun kalma tazminatı talebi ile davacıların 1.793,75 TL cenaze def’in gideri taleplerinin kabulüne, diğer davacıların maddi tazminat taleplerinin reddine, manevi tazminat taleplerinin ise davacı Zeynep için 3.000,00 TL, diğer her davacı için 1.000,00’er TL yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-) 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle HUMK.nun 427.maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.822,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Somut olayda, davacı Z.. B.. dışındaki her davacı için mahkemece 1.000,00’er TL manevi tazminata hükmedilmiş olup, temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden hüküm her davacı yönünden kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalılar vekilinin anılan davacılar hakkındaki temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2-) Davalılar vekilinin davacı Zeynep için hükmedilen manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47.maddesindeki (6098 S.TBK md.56) özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, davalılar vekilinin davacı Zeynep için hükmedilen manevi tazminata yönelik yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
3-) Davalılar vekilinin diğer maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1086 sayılı HUMK.nun 74. ve 6100 sayılı HMK.nun 26. maddesi (Taleple bağlılık ilkesi) hükmü gereğince hakim tarafların talep sonuçlarıyla bağlı olup ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.
Somut olayda, mahkemece davacı Zeynep’in 8.311,88 TL destekten yoksun kalma tazminatı talebi ile 1.793,75 TL cenaze def’in gideri taleplerinin kabulüne karar verilmiş ise de; davacı vekili dava dilekçesinde davacı Zeynep için destek tazminatı ve cenaze def’in zararı olarak toplam 2.300,00 TL talebinde bulunmuş olup, yargılama sırasında verilen 12.11.2012 tarihli ıslah dilekçesiyle bu zarar kalemlerine ilişkin maddi tazminat tutarının toplam 8.300,00 TL’na yükseltildiği açıktır.
O halde, mahkemece, bu zarar kalemleri yönünden talep aşılarak davalı aleyhine yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin davacı Zeynep dışındaki davacılar için hükmedilen manevi tazminatlara yönelik temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün her davacı için kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin davacı Zeynep için hükmedilen manevi tazminata yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının REDDİNE, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin maddi tazminata yönelik diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 10.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.