YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11828
KARAR NO : 2014/14918
KARAR TARİHİ : 03.11.2014
MAHKEMESİ : Ankara 6. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/09/2012
NUMARASI : 2010/228-2012/354
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin sevk ve idaresindeki motosiklete, davalının işleteni ve sürücüsü olduğu aracın 02/09/2008 tarihinde asli kusurlu olarak çarpması sonucunda müvekkilinin yaralandığını, tedavi süresince çalışamadığını, tedavi ve bakıcı gideri de bulunduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere 1.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle geçici iş görmezlik tazminatı talebini 2.340 TL’ye, bakıcı ücreti talebini 892,38 TL’ye, tedavi gideri talebini 2.673 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna dayanılarak, olayın oluşunda davacının %35, davalının %65 nispetinde kusurlu olduğu, davacının 6 ay süre ile geçici iş görmezlik halinde kaldığı, tedavi gideri talebinin davadan sonraki yasal değişiklik nedeni ile reddedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 2.340 TL geçici iş görmezlik tazminatının ve 892,38 TL bakıcı ücretinin davalıdan tahsiline, tedavi ücretine ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1) Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde manevi tazminat talebinde de bulunduğu halde mahkemece manevi tazminat yönünden olumlu veya olumsuz hüküm kurulmaması doğru bulunmamıştır.
2) Mahkemece, yargılama sırasında yürürlüğe giren ve 2918 sayılı yasanın 98. maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde “Trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın “Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı”, Yasanın geçici 1. maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, söz konusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59. maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği” şeklindeki hüküm gereğince davalı sürücü-işleten H.. Ş..’in tedavi giderlerinden sorumlu olmadığı belirtilerek tedavi giderleri yönünden davanın reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderlerden yasada öngörülen koşullar çerçevesinde Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası yönünden sorumluluğun sona erdirilmesi söz konusudur. Anılan yasal düzenlemeler haksız fiil sorumluları (işleten ve sürücü gibi) yönünden her hangi bir aykırı düzenleme getirmemiş olduğundan bu kişiler yönünden tedavi giderlerine ilişkin sorumluluk devam edecektir.
Bu durumda mahkemece, tedavi giderlerinden davalı işleten-sürücünün kusuru oranında sorumlu olduğu gözetilerek karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile bu kalem tazminat talebinin reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
3) Kabule göre de, mahkemece maddi tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine göre, maddi tazminatın reddedilen kısmı üzerinden yargılama sırasında kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. gereğince vekalet ücretine hükmolunmaması doğru bulunmamıştır
SONUÇ: Yukarıda (1) ve (2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalıya geri verilmesine 03.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.