Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/11256 E. 2014/12705 K. 25.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11256
KARAR NO : 2014/12705
KARAR TARİHİ : 25.09.2014

MAHKEMESİ : Ankara 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/03/2013
NUMARASI : 2012/267-2013/120

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün davalı E.. M.. vekili, davalı H.. K.. vekili ve katılma yoluyla davacılar vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili; davalıların sürücüsü ve işleteni olduğu aracın, müvekkillerinin anneleri ve kardeşi olan A. Ç.’a çarparak ölümüne neden olduğunu, davalı sürücünün kazanın oluşunda tam kusurlu olduğunu belirterek müvekkillleri Bayram, Bostan ve Semiha için ayrı ayrı 10.000,00 TL, İbrahim ve Erkan için ayrı ayrı 100.000,00 TL olmak üzere toplam 230.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı E.. M.. vekili; kazanın meydana gelmesinde ölenin de kusurlu olduğu, manevi tazminat miktarının fahiş olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı H.. K.. vekili; müteveffanın aniden yola atladığını, kazanın meydana gelmesinde kusuru olmadığını, nedenle kusursuz olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacılar Bayram, Bostan ve Semiha için ayrı ayrı 4.000,00 TL, İbrahim ve Erkan için ayrı ayrı 10.000,00 TL olmak üzere toplam 32.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı E.. M.. vekili, davalı H.. K.. vekili ve katılma yoluyla davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı E.. M.. vekili ve davalı H.. K.. vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan ölüm sebebiyle manevi tazminat istemine yöneliktir.
Davalı E.. M.. vekilinin temyiz dilekçesi davacılar vekiline 13.05.2013 tarihinde tebliğ olunmasına karşın davacılar vekilinin katılma yoluyla temyiz dilekçesi 10 günlük yasal süre geçirildikten sonra 29.05.2013 tarihinde hakim tarafından havale edilmiş, temyiz harcı da aynı tarihte yatırılmıştır. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay’ca da bu yolda karar verilebileceğinden, süresinden sonra verilen davacılar vekilinin davalı (E.. M.. aleyhindeki) katılma yoluyla temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
3-Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür. Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davalı sürücünün kusur oranı ve diğer hususlar gözetildiğinde, takdir olunan manevi tazminat miktarının düşük olduğu görülmüş ve davacılar için hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın sadece davalı H.. K.. yönünden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı E.. M.. vekili ve davalı H.. K.. vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin davalı E.. M.. aleyhindeki katılma yoluyla temyiz dilekçesinin süre nedeniyle REDDİNE, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı H.. K.. yönünden davacılar yararına BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 136,57 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan E.. M.. ve H.. K..’dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 25.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.