Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/11118 E. 2014/17169 K. 27.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11118
KARAR NO : 2014/17169
KARAR TARİHİ : 27.11.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 9. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/03/2012
NUMARASI : 2008/42-2012/147

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı R.. A.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların sebep olduğu kazada müvekkillerinin yaralandığını, tedavi giderleri bulunduğunu açıklayıp şimdilik 1.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın tahsilini talep etmiş, ıslah ile talebini 19.899,66 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı Ankara Sigorta A.Ş. vekili, davanın reddini savunmuştur.
Davalı Ray Sigorta A.Ş. vekili, kusur oranında ve poliçe limiti ile sınırlı sorumlu olduklarını savunmuştur.
Davalı Ç.. K.., kusuru bulunmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davalılar D.. Ü.. ve Ankara Sigorta A.Ş. yönünden HMK 150/5 maddesi uyarınca davanın açılmamış sayılmasına , davalılar Ç.. K..,E.. K.. ve Ray Sigorta A.Ş. Yönünden maddi tazminat isteminin kabulü ile 19.899,66 TL maddi, 7.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı Ray Sigorta A.Ş. vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi-manevi tazminat istemine ilişkindir.
Yargılama sırasında yürürlüğe giren ve 2918 sayılı yasanın 98.maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde, “trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın “Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı”,
Yasanın geçici 1.maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, söz konusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59 uncu maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği” öngörülmüştür.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 91. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları A-1.maddesinde, sigortacı poliçede belirtilen aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa göre işletene düşen hukuki sorumluluğu zorunlu sigorta limitlerine kadar temin edeceği, düzenlenmiştir.
Karayolları Trafik Kanuna göre, zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırmak zorunludur.
Sigorta poliçesinde belirtilen, motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle sigorta şirketi zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderleri zorunlu olarak teminat altına alır ,Sigorta şirketinin yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır.
Yukarıda açıklanan yasal düzenlemelere göre, 2918 sayılı Yasanın 98.maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluk “Sosyal Güvenlik Kurumu’na” geçtiğinden eldeki davada yasal hasımın “Sosyal Güvenlik Kurumu” olması gerekir.
Buna göre, geçici iş göremezlik tazminatı 6111 Sayılı Yasa uyarınca tedavi gideri kapsamında değil ise de; yasa kapsamında kalan dosya kapsamındaki faturalardan anlaşıldığı üzere Sosyal Güvenlik Kurumu’nun sorumluluğu kapsamında bulunan dava ve temyiz konusu “tedavi giderine” yönelik talebe ilişkin olarak mahkemece, “Sosyal Güvenlik Kurumu”nun davaya dahil edilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı Ray Sigorta A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı R.. A..’ye geri verilmesine 27.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.