YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10966
KARAR NO : 2014/19080
KARAR TARİHİ : 22.12.2014
MAHKEMESİ : Kadirli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2013
NUMARASI : 2010/364-2013/105
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı A.. Ş.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik (ZMSS) sigortacısı olduğu aracın sebebiyet verdiği trafik kazasında davacı Menderes’in oğlu, davacı Emine’nin üvey oğlu, diğer davacıların kardeşleri olan karşı araç (motosiklet) sürücüsü S..A.. vefat ettiğini, araçta bulunan davacı Gökhan’ın da yaralandığını ileri sürerek, ıslahla birlikte davacı Menderes için 19.996,29 TL, davacı Emine için 24.832,97 TL, davacı kardeşler için 5.000,00’er TL destekten yoksun kalma tazminatı ile Gökhan’ın yaralanması nedeniyle 79.014,66 TL maluliyet tazminatının, davacı Menderes için 20.000,00 TL, davacı Emine için 10.000,00 TL, küçük davacı Fatma için 5.000,00 TL, diğer davacı kardeşler için 10.000,00’er TL ve davacı Gökhan’ın kendi yaralanması için de 10.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili ile davalı Yunus, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davacılar Menderes, Emine ve Gökhan’ın ıslah edilen maddi tazminat taleplerinin (davalı sigorta şirketinin davacı Gökhan için hükmedilen maddi tazminatın 65.685,51 TL’lık kısmından sorumlu olmak üzere) kabulüne, diğer davacıların maddi tazminat taleplerinin reddine, davacıların manevi tazminat taleplerin kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı A.. Ş.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-) Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davacı üvey anne yönünden ölen destek (üvey evlat) tarafından eylemli ve düzenli olarak bakıldığının kanıtlanması yeterli olup, desteğin üvey evlat olması durumunun fiili destek durumunu ortadan kaldırmayacağının anlaşılmasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-) Davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Destek S.. A.. ölümü nedeniyle davacılar Menderes ve Emine için belirlenen destekten yoksun kalma tazminatından ölenin (sürücü desteğin) kusuru oranında indirim yapılması gerektiğinin göz ardı edilmesi doğru görülmemiştir.
Kabule göre; davalı sigorta şirketi manevi tazminattan sorumlu olmadığından, hükmedilen manevi tazminat yönünden belirlenen vekalet ücretinden davalı sigorta şirketi dışındaki davalıların sorumlu tutulması gerekirken, manevi tazminat için belirlenen 2.700,00 TL vekalet ücretinin “davalılardan tahsili” şeklinde hüküm kurulması da isabetli değildir.
SONUÇ; Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı A.. Ş.. vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden A.. Ş..’ye geri verilmesine 22.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.