YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10412
KARAR NO : 2014/9777
KARAR TARİHİ : 23.06.2014

MAHKEMESİ : İzmir 11. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/03/2013
NUMARASI : 2012/249-2013/158

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı sigorta şirketi vekili ile davalı H.. Ş.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların maliki-işleteni, sürücüsü ve trafik (ZMSS) sigortacısı olduğu aracın karıştığı trafik kazasında araç içinde yolcu olarak bulunan davacının yaralandığını ileri sürerek, SGK tarafından karşılanmayan tedavi gideri ve gelir kaybı zararları yönünden ıslahla birlikte toplam 3.749,04 TL. maddi tazminat ile 10.000,00 TL. manevi tazminatın (sigorta şirketi maddi tazminattan sorumlu olmak üzere) faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili ile davalı H.. Ş.. vekili, davanın reddini savunmuş, diğer davalılar cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere göre, ıslah edilen maddi tazminat talebinin kabulüne, manevi tazminat talebinin ise 2.000,00 TL. yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı sigorta şirketi vekili ile davalı H.. Ş.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-) Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-) Davalılar vekillerinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemece dava konusu trafik kazası nedeniyle davacının çalışamayacağı günler için geçici iş göremezlik süresi usulüne uygun olarak belirlenmiş olmadığı gibi, davacının ek ders ücretine yönelik gelir kaybı talebi husunda da yeterli bir araştırma ve inceleme yapılmış değildir.
O halde, a-) Mahkemece öncelikle davacının tedavi evrakıyla birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu şubesine sevkinin sağlanarak olay nedeniyle geçici iş göremezlik süresinin usulüne uygun belirlenmesi gerekirken, bu yönden hastaneden alınan ve usule uygun bulunmayan genel istirahat raporuna göre değerlendirme yapan bilirkişi raporuna bağlı kalınarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
b-) Öte yandan, dosya kapsamı itibariyle davacının kazadan yaklaşık üç ay kadar sonra kaza sırasındaki görev yerinden Milli Eğitim Müdürlüğü’ne tayin edildiği anlaşılmakta olup, her ne kadar geçici iş göremezlik zararı kaza tarihindeki olgulara göre belirlenecek ise de, geçici iş göremezlik süresi yönünden Adli Tıp Kurumu’ndan alınacak raporda davacının önceki görev yerinden ayrılma süresini aşan bir sürenin ortaya çıkması halinde yeni görev yerindeki işe başlama tarihi ile ek ders ücreti alıp almadığı ve miktarının ilgili yerden sorulup belirlenmesi ondan sonra gerektiğinde aktüer bilirkişiden ek rapor alındıktan sonra varılacak sonuca göre karar verilmesi gerektiğinin göz ardı edilmesi de isabetli değildir.
3-) Davalı sigorta şirketinin tedavi giderine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
25.2.2011 tarihinde yürürlüğe giren ve 2918 sayılı yasanın 98.maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde, “trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın “Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı”,
Yasanın geçici 1.maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, söz konusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59 uncu maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği” öngörülmüştür.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 91. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları A-1.maddesinde, sigortacı poliçede belirtilen aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa göre işletene düşen hukuki sorumluluğu zorunlu sigorta limitlerine kadar temin edeceği, düzenlenmiştir.
Karayolları Trafik Kanuna göre, zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırmak zorunludur.
Sigorta poliçesinde belirtilen, motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle sigorta şirketi zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderleri zorunlu olarak teminat altına alır, Sigorta şirketinin yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır.
Yukarıda açıklanan yasal düzenlemelere göre, 2918 sayılı Yasanın 98.maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluk “Sosyal Güvenlik Kurumu’na” geçtiğinden eldeki davada yasal hasımın “Sosyal Güvenlik Kurumu” olması gerekir.
Bu durumda mahkemece, davacı tarafından talep edilen tedavi giderlerinden 2918 sayılı Yasanın 98.maddesi kapsamında kalan ve Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğunda olanların belirlenmesi için bu konularda uzman doktor bilirkişiden ayrıntılı, gerekçeli ve denetime açık rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle, diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı sigorta şirketi ve davalı H.. Ş..’e geri verilmesine 23.6.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.