YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10214
KARAR NO : 2014/15618
KARAR TARİHİ : 11.11.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 21. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2013
NUMARASI : 2009/625-2013/81
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün temyizen tetkiki davalılar ve davacılar Meral B.. O.. vekilince istenmiş davalılar vekilince duruşma talep edilmiş olmakla duruşma için tayin edilen 11.11.2014 Salı günü davacılar M.. O.. ve B.. O.. mirasçısı B.. O.. vekili Av. T.. Ü.. ve vefat eden davacı B.. O.. mirasçısı T.. Ü.. geldi. Davalılar T.. S.. ve F.. S.. vekili Av. G.. U.. geldi. Temyiz dileklerinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar vekilleri dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın yolu karşıdan kaşıya geçmeye çalışan yaya M.. O..’e çarparak yaralanmasına neden olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı almak üzere, davacı Meral için 4.900 TL. tedavi gideri, 100 TL. yol gideri olmak üzere 5.000 TL. maddi,M.. O.. için 70.000 TL. eşi B.. O.. için 40.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş,ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 9628,78 TL. tedavi gideri, 275 TL.yol gideri olarak arttırmıştır.
Davalılar vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre,davanın kısmen kabulü ile davacı M.. O.. için 14.528,78 TL. tedavi gideri, 375 TL. yol gideri, 15.000 TL. manevi, B.. O.. için 5.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasında yaralanmadan kaynaklanan tedavi giderleri ve diğer giderlerin tazmini istemine ilişkindir.Davalıya ait aracın davacı Meral Ozantük’e çarpması sonucu yaralandığı ve tedavi gördüğü belirtilerek yapılan tedavilere ilişkin faturalar getirilmiştir. Dosyada mevcut tedavi faturalarının bir kısmının sosyal güvenlik kurumu tarafından ödenmek üzere Sosyal Güvenlik kurumu’na gönderildiği, bir kısmının ise davacı tarafından ödendiği anlaşılmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacılar tarafından ibraz edilen ve ilgili hastanelerden getirilen faturalara göre tedavi gideri belirlemiştir.Davalılar bilirkişi raporuna itiraz ederek aynı hizmet için iki kez fatura kesildiği, hastane hizmetleri adı altında aynı tarihe ait faturaların bulunduğunu, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından ödenen faturaların da hesaplamaya dahil edildiğini savunmuştur. Dosya kapsamında bulunan Özel Çankaya hastanesi tarafından gönderilen yazıda 14.2.2011 tarihli 7941,78 TL. bedelli faturanın hastane tarafından Sosyal Güvenlik Kurumuna gönderildiğinin belirtilmesine rağmen bilirkişi tarafından hesaplamaya dahil edildiği, Özel Özkan Hastanesi tarafından hastane hizmet bedeli adı altında aynı tarihlere ait faturaların düzenlendiği anlaşılmıştır. Bu hale göre davalıların bilirkişi raporuna itirazları da dikkate alınarak davacının tedavi gördüğü hastanelerden faturaların dayanağı tedavi belgeleri, hastane hizmet bedellerine ilişkin ayrıntılı belgeler getirilerek, yaralanmanın niteliği ve yaralanma ile uyumlu tedavi için yapılacak zorunlu giderlerin belirlenmesi yönünden hekim bilirkişiden ek rapor alınarak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
3- Davacılar vekilinin temyiz itirazları yönünden; Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, TMK.’nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacının yaralanma biçimi iyileşme süresi ve sonuçları, tarafların ekonomik ve sosyal durumu, duyulan acı gibi nedenler dikkate alındığında davacılar için takdir olunan manevi tazminatların düşük olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ;Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilin temyiz itirazlarının kabulüne, 3 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacılardan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davalılara verilmesine, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davalılardan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davacılara verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalılara geri verilmesine 11.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.