Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2012/15863 E. 2014/11233 K. 11.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/15863
KARAR NO : 2014/11233
KARAR TARİHİ : 11.07.2014

MAHKEMESİ :Trabzon İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :12/06/2012
NUMARASI :2011/300-2012/299

Taraflar arasındaki istihkak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı 3.kişi vekili, Trabzon 3.İcra Müdürlüğünün 2010/523 sayılı talimat dosyasından, davacıya ait işyerindeki malların 31.03.2011 tarihinde haczedildiğini belirterek İİK’nun 96 ve devamı maddelerine dayalı olarak istihkak davasının kabulü ile anılan hacizlerin kaldırılmasını istemiştir.
Davalı alacaklı vekili, dava konusu haczin yapıldığı mahalde borçlu şirkete ait pekçok belgenin görüldüğünü, borçlu ve davacı şirket ortakları arasında organik bağ bulunduğunu ve davacı şirketin daha sonra kurulduğundan haksız açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Davalı borçlu, duruşmalara katılmamış ve cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece, dava konusu haczin davacı şirketin ticaret sicilde belirtilen adreste yapıldığı ve ödeme emrinin bu adrese tebliğ edilmediği, mülkiyet karinesinin davacı 3.kişi lehine olduğunu, borçluya ait evrakların mahalde bulunma nedeninin borçluya ait adresinsatılması üzerine evrakların 3.kişinin adresine taşınmak zorunda kalınmasından kaynaklandığı, bilirkişi raporuna görede hacizli malların büyük bir kısmının davacının ticari defterlerinde kayıtlı olduğunun tesbit edildiğinden bahisle davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 3.kişinin İİK’nun 96 ve devamı maddelerine dayalı olarak açtığı istihkak davasına ilişkindir.
Dava konusu haciz davacı şirket şirket adresinde yapılmıştır. Mülkiyet karinesi 3.kişi yararına olup karine aksinin davalı alacaklı tarafından hertürlü delil ile ispatlanması olanaklıdır.
Takip dayanağı bono 26.11.2007 tanzim tarihli olup, davacı şirket borcun doğumundan sonra 19.01.2008 tarihinde borçlu şirketlerin ortakları ile organik bağ içinde olan şahıslar tarafından kurulmuştur. Dosya içerisinde mevcut Sosyal Güvenlik Kurumu kayatlarından, davacı şirketin işçilerinin büyük bir kısmının önceden borçlu şirketin işçileri olduğu, hatta davacı şirketin müdürü olarak görev yaptığı, davacı şirketin kuruluş sözleşmesinin İlknur Yılmaz’a vekaleten borçlu Y. S.. tarafından imzalandığı ve haciz mahallinde borçlular adına bulunun onlarca klasör içerisindeki belgelerin bir kısmının 2010 ve 2011 yıllarına ait olduğu da tesbit edilmiştir.
Tüm bu maddi ve hukuki olgular birlikte değerlendirildiğinde, davacı şirketin borcun doğumundan sonra alacaklılardan mal kaçırma amacı ile kurulduğu, borçluların faaliyetlerine bu şirket aracılığı ile devam ettiği anlaşılmaktadır.
Bu nedenlerle, mahkemece 3.kişinin davasının reddine karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı alacaklıya geri verilmesine 11.7.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.