YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/15209
KARAR NO : 2014/1704
KARAR TARİHİ : 13.02.2014
MAHKEMESİ : İskenderun 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 15/03/2012
NUMARASI : 1997/893-2012/50
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı H.. B.. ve E.. T.. vekili, davalı G.. A.. vekili, davalı İçişleri Bakanlığı vekili, davalı Ö.. A.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalı E.. T..’un sürücüsü, H.. B..’in maliki, G.. A..’nin trafik sigortacısı olduğu araç ile desteğin yolcusu olduğu, Ö.. A..’nun sürücüsü ve İçişleri Bakanlığı’na ait araçların karıştığı trafik kazasında müvekkillerinin desteği olan Bülent’in vefat ettiğini belirterek asıl davada destekten yoksun kalma nedeni ile fazlaya dair haklarını saklı tutarak İhsan, Emine ve Adem için ayrı ayrı 100,00.-TL, Seda ve Şerife için ayrı ayrı 50,00.-TL olmak üzere toplam 400,00.-TL maddi tazminat, ayrıca İhsan ve Emine için ayrı ayrı 400,00.-TL, Adem için 150,00.-TL, Seda ve Şerife için ayrı ayrı 100,00.-TL olmak üzere toplam 1.150,00.-TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile tahsilini talep etmiş, birleşen davada ise destekten yoksun kalma nedeni ile anne için 1.796,69.-TL, baba için 1.350,71.-TL olmak üzere toplam 3.147,40.-TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalı G.. A.. vekili, poliçe limiti ile sınırlı sorumlu olduklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı Ö.. A.. vekili, müvekkilinin kusurlu olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı İçişleri Bakanlığı vekili, müvekkilinin sorumluluğu bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı H.. B.. ve E.. T.. vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalı sürücü Ersin’in % 75, Ömer’in % 25 kusurlu olduğu kabul edilerek, asıl davada davanın kısmen kabul kısmen reddi ile davacılar Adem, Şerife ve Seda yönünden maddi tazminat taleplerinin reddine, İhsan ve Emine için ayrı ayrı 100,00.-TL olmak üzere toplam 200,00.-TL maddi tazminat, ayrıca İhsan ve Emine için ayrı ayrı 200,00.-TL, Adem, Şerife ve Seda için ayrı ayrı 100,00.-TL olmak üzere toplam 700,00.-TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline, birleşen davada İhsan için 1.350,71.-TL, Emine için 1.796,68.-TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı H.. B.. ve E.. T.. vekili, davalı G.. A.. vekili, davalı İçişleri Bakanlığı vekili, davalı Ö.. A.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde BK’nın 47. maddesindeki (6098 sayılı TBK m. 56) özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı H.. B.. ve E.. T.. vekili, davalı İçişleri Bakanlığı vekili, davalı Ö.. A.. vekilinin tüm, davalı G.. A.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dava, davacı murisinin ölümü nedeni ile Borçlar Kanunu’nun 45. maddesi (6098 sayılı BK m. 53) gereğince destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davalı sigorta şirketi destek Bülent’in yolcusu olduğu araçla trafik kazasına karışan aracın trafik sigortacısı olup, 2918 Sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 93. ve Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortasında Tarife Uygulama Esasları Hakkında Yönetmelik’in 24. maddesi uyarınca rizikonun gerçekleştiği tarihte sigortaya konu motorlu aracın cinsine göre Hazine Müsteşarlığınca asgari tutarı belirlenen tarifedeki limitler uyarınca sınırlı sorumludur. Kaza tarihinde davalıya sigortalı aracın kişi başına azami sorumluluğu 2.000,00.-TL’dir. Somut olayda mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacılar için belirlenen toplam 3.347,40.-TL maddi tazminata hükmedilmiş olup davalı sigorta şirketinin poliçe limiti ile sınırlı olarak sorumlu olduğu dikkate alınmamış olduğu anlaşılmaktadır.
Buna göre mahkemece açıklanan yasal hükümler çerçevesinde sigorta şirketinin poliçe limiti ile sınırlı olarak sorumlu tutulabileceği tazminat tutarına hükmedilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde poliçe limiti üzerindeki tazminat ile sorumlu tutulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı H.. B.. ve E.. T.. vekili, davalı İçişleri Bakanlığı vekili, davalı Ö.. A.. vekilinin tüm, davalı G.. A.. vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle, davalı G.. A.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 147,04 TL kalan harcın temyiz eden davalı H.. B.., E.. T.. ve Ö.. A..’ndan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı G.. A..’ye geri verilmesine, 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalı İçişleri Başkanlığından harç alınmamasına 13.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.