YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/15097
KARAR NO : 2014/2519
KARAR TARİHİ : 25.02.2014
MAHKEMESİ : Küçükçekmece 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/05/2012
NUMARASI : 2006/442-2012/252
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı R.. A.. vekili ve davalı T.. N.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı T…. Ltd. Şti adına kayıtlı, davalı sigorta şirketine Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası ile sigortalı aracın yol kenarında beklemekte olan yaya davacıya çarpması sonucu davacının yaralandığını, belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 22.000 TL. tedavi gideri, 58.000 TL. işgücü kaybı tazminatının davalılardan, 20.000 TL. manevi tazminatın işleten ve sürücüden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Birleştirilen dosyada aracın kaza tarihinden önce noter aracılığı ile davalı T.. N..’ye satıldığını, davalının sorumlu olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 10.000 TL. tedavi gideri, 10.000 TL. işgücü kaybı ve 10.000 TL. manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile davalı Tayfur yönünden maddi tazminat talebini 29.118,48 TL. olarak ıslah etmiştir.
Davalı T.. Ltd. Şti vekili, aracın kazadan önce satıldığını sorumlu olmadıklarını savunmuştur.
Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini istemiştir.
Davalı T..E.., aracı her ne kadar kazadan önce noter satış sözleşmesi ile satın almış ise de aracın kendisine teslim edilmediğini, sorumlu olmadığını belirtmiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalı T.. Ltd. Şti işleten olmadığından hakkında açılan davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine, 29.118,48 TL. işgücü kaybı tazminatı, 3.450 TL. tedavi giderinin davalılar R… Sigorta A.Ş. ve T.. N..’den tahsiline, 20.000 TL. manevi tazminatın davalı T.. N..’den tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili, davalı R.. Sigorta A.Ş. vekili ve davalı T.. N.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
I-Mahkemece davacı tarafından açılan davalar arasında hukuki ve fiili irtibat bulunması nedeniyle birleştirilmesine karar verilmiş ve buna göre hüküm kurulmuş ise de birleştirilen davalar bağımsızlıklarını koruyacağından her davada talepler ayrı ayrı değerlendirilerek hüküm kurulması gerekir.
II-Kabul şekline göre
1-Davalı sigorta şirketinin temyiz itirazları yönünden; Dava trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Yargılama sırasında yürürlüğe giren ve 2918 sayılı yasanın 98.maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde, “trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın “Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı”,
Yasanın geçici 1.maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, sözkonusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59 uncu maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği” öngörülmüştür.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 91. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları A-1.maddesinde, sigortacı poliçede belirtilen aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa göre işletene düşen hukuki sorumluluğu zorunlu sigorta limitlerine kadar temin edeceği, düzenlenmiştir.. Karayolları Trafik Kanuna göre, zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırmak zorunludur.
Sigorta poliçesinde belirtilen, motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle sigorta şirketi zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderleri zorunlu olarak teminat altına alır. Sigorta şirketinin yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır.
Yukarıda açıklanan yasal düzenlemelere göre, 2918 sayılı Yasanın 98.maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluk “Sosyal Güvenlik Kurumu’na” geçtiğinden yasada öngörülen tedavi giderleri yönünden eldeki davada yasal hasımın “Sosyal Güvenlik Kurumu” olması, yasa kapsamı dışındaki giderlerden de davalı sigorta şirketinin sorumlu olması gerekir.
Bu durumda mahkemece, talep edilen tedavi giderlerinin niteliği değerlendirilerek “Sosyal Güvenlik Kurumu”nun davaya dahil edilmesi ve sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
2-Davacı vekilinin temyiz itirazları yönünden; davacı yaralanması sonucunda uzun süre tedavi görmüş, buna ilişkin tedavi belgeleri ile bir kısım faturalar sunmuştur. Tedavi gideri, yaralanan kişinin sadece hastanede yapılan giderleri değil, bunun dışında ilaç, pansuman, medikal malzeme yanında doğrudan tedaviye bağlı giderler dışında, tedavi sırasında yapılacak zorunlu refakatçi ve ulaşım gibi giderleri de tedavi giderleri içerisindedir. Bu giderlerin tamamının fatura ile kanıtlanması mümkün değildir.
Mahkemece, yaralanmanın niteliği ve yapılması gereken tedaviye göre konusunda uzman hekim bilirkişiden tedavi için yapılacak zorunlu giderlerin belirlenmesi için ayrıntılı denetime açık ve gerekçeli raporu alınarak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
3-Davalı T.. N.. vekilinin temyiz itirazları yönünden; Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı T.. N.. vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir Ancak davalı T.. N.. birleştirilen dosya davacısı olup dava dilekçesinde davacı vekili 10.000 TL. manevi tazminat talep ettiği halde mahkemece davacının talebini aşacak şekilde 20.000 TL. manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ;Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar R.. A.., T.. N.. ve davacı vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalılar R.. A.. ve T.. N..’ye geri verilmesine 25.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.