YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/14128
KARAR NO : 2014/268
KARAR TARİHİ : 14.01.2014
MAHKEMESİ : Adana 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/05/2012
NUMARASI : 2011/302-2012/325
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalı tarafa zorunlu mali sorumluluk sigortası ile sigortalı araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada davacıların yaralandığını açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak davacılar için 4.000’er TL iş göremezlik tazminatının temerrüt tarihinden işleyecek reeskont faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; zamanaşımı nedeni ile davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun maddi tazminat istemine ilişkindir. 2918 sayılı Karayolları Trafik Yasasının 109. maddesinde motorlu araç kazalarından doğan maddi zararların tazmini için kaza gününden itibaren iki yıllık zamanaşımı süresi öngörülmüş, aynı maddenin ikinci fıkrasında, davanın cezayı gerektiren bir eylemden kaynaklanması durumunda ceza kanununun öngördüğü ceza zamanaşımının (sürücü, işleten veya diğer sorumlular için fark gözetilmeksizin) uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Trafik kazası 27.1.2005 tarihinde meydana gelmiş, dava 1.4.2011 tarihinden açılmıştır. Kazada M.K.ç Yi.ölmüş, C. A., H. A.n, Salih, Cemal ve Abdullah ise yaralanmıştır. Kaza tarihi nazara alındığında eylem 765 sayılı
TCK’nun 455/1 maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu takdirde zamanaşımı süresi 5 yıl, aksi halde aynı yasanın 455/2. maddesinde düzenlenen eylemi oluşturduğu takdirde ise zamanaşımı süresi 10 yıl olacaktır. Şanlıurfa 2 ağır ceza mahkemesinin 2005/383-09/7 sayılı kararı ile TCK 455/1 maddesi gereği verilen mahkumiyet hükmü Yargıtay 12.ceza dairesinin 11.10.2011 tarih ve 2011/2617-2782 sayılı ilamı ile bozulmuş olup, bu bozma yaralanmaların niteliğine ve dolayısı ile tatbik edilecek TCK maddesine yöneliktir.Bu durumda 12 ceza dairesinin bozma ilamı da nazara alınarak gerekli deliller usulen toplandıktan sonra yaralanmaların niteliği ve ağırlığı ile uygulacak TCK maddesine göre zamanaşımı süresinin yeniden değerlendirilmesi ve bu sebeple kararın bozulması gerekmektedir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 14.1.2014 günü oybirliği ile karar verildi.