YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/11514
KARAR NO : 2013/7349
KARAR TARİHİ : 21.05.2013
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-KARAR-
Davacılar vekili dava dilekçesinde, müvekkillerinin murisi … ‘un içinde bulunduğu araca, davalıların sürücüsü ve kasko sigortacısı oldukları aracın çarpması sonucu …’un vefat ettiğini, kazanın oluşumunda davalı …’nün de kusurlu olduğunu, müvekkillerinin murislerinin desteğinden mahrum kaldıklarını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davacı … için 10.000 TL maddi, 20.000 TL manevi, davacı … için 10.000 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 19.01.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile davacı … için maddi tazminat taleplerini 18.215,70 TL’ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; … aleyhine açılan davaların reddine, davacı …’un destekten yoksun kalma zararı yargılama devam ederken davalı …. tarafından ödendiğinden, bu hususta karar verilmesine yer olmadığına, davacı … için 1.324,18 TL destekten yoksun kalma tazminatı, 20.000 TL manevi tazminat ve davacı … için 20.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı …’dan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı … vekilinin tüm, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma ve manevi tazminat isteminden ibarettir.
Mahkemece aldırılan 20.07.2010 tarihli bilirkişi raporunda, davacı … için hiç hesaplama yapılmamış, davacı …’ye yapılan ödemenin ise zararını karşıladığı gerekçesiyle davalıdan bir alacağının kalmadığı kanaati bildirilmiş, bu rapora davacılar vekilince itiraz edilmesi üzerine aldırılan 21.03.2011 tarihli raporda ise davacı … için 1.324,18 TL, davacı … için 18.215,70 TL destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanmış, mahkemece gerekçe gösterilmeksizin davacı … için 21.03.2011 tarihli rapora, davacı … içinse 20.07.2010 tarihli rapora itibar edilerek hüküm kurulmuştur.
Oysaki mahkemece aldırılan 21.03.2011 tarihli rapor, aktüeryal hesaplama tekniklerine ve özellikle davacılara verilen paylar yönünden somut olayın özelliklerine daha uygun olmakla, davacı … yönünden de anılan 21.03.2011 tarihli raporun hükme esas alınması gerekirken, yazılı olduğu şekilde davacı … yönünden 20.07.2010 tarihli rapora itibar edilerek tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 949,46 TL kalan harcın temyiz eden davalı …’den alınmasına 21.05.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.