Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2011/8772 E. 2011/10870 K. 21.11.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/8772
KARAR NO : 2011/10870
KARAR TARİHİ : 21.11.2011

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi. Gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkili şirkete kasko sigortalı araca, davalıların malik ve sürücüsü oldukları aracın çarpması sonucu hasarlandığını belirterek, sigortalıya ödenen 26.335.00 TL’nın, davalı tarafın %50 kusur oranına isabet eden kısmından, trafik sigortasından tahsil edilen 5.000.00 TL’nın mahsubu ile kalan 8.167.50 TL’nın, ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Daire’nin 17.06.2010 gün, 2010/4642 – 5621 Esas ve Karar sayılı bozma ilâmına uyularak yapılan yargılama sonunda, davanın bozma ilâmı doğrultusunda kabulü ile, 7.042.00 TL’nın, 05.04.2006 ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, TTK.’nun 1301. maddesinden kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili toplam 8.167.50 TL’lık alacak için istemde bulunmuş, mahkemece, 7.042.00 TL yönünden davanın kısmen kabulüne karar verildiği halde, hüküm kısmında davanın kabulüne denilmesi ve reddedilen kısım yönünden davalılar yararına vekalet ücretine hükmedilmemiş olması doğru değil, bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün, 6100 sayılı HMK.’nun 370. maddesi (eski HUMK.’nun 438/7. maddesi) gereğince düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1. bendindeki “kabulüne” kelimesi hükümden çıkartılarak, yerine “kısmen kabulüne” tümcesinin yazılmasına, yine hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 3. bendinin sonuna, “1.100.00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine, ” tümcesinin eklenmesine ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 21.11.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.