Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2011/6357 E. 2012/13270 K. 29.11.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/6357
KARAR NO : 2012/13270
KARAR TARİHİ : 29.11.2012

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin eşinin davalı şirkete trafik sigortalı araçta yolcu olduğu sırada meydana gelen kazada vefat ettiğini, müvekkilinin eşinin desteğinden yoksun kaldığını, olayda müteveffanın kusurunun bulunmadığını belirterek şimdilik 1.500 TL destekten yoksun kalma tazminatının temerrüt tarihinden işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiş; 7.3.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 43.854 TL daha artırarak toplam 45.354 TL.nın aynı şartlarla davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacı varislere SGK tarafından emekli maaşının bağlandığını, destek zararının bulunmadığını, poliçe limiti ile sorumlu olduklarının belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 45.354 TL destek tazminatının 15.5.2009 temerrüt tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destek tazminatı istemine ilişkindir. Davalı vekili, davacının murisinin hatır için taşındığı savunmasında bulunmuştur. Öğretide bu konuda bir kavram birliği olmadığı gözlemlenmekte ancak “hatır için
ücretsiz taşıma” ve “aracı hatır için ücretsiz kullandırma” tamlamalarının benimsendiği görülmektedir. Hatır taşımaları, bir menfaat karşılığı olmadığı cihetle bu gibi taşımalarda BK.nun 43.maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihadlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır. Bu itibarla, bu savunma üzerinde durularak mahkemece taşımanın hatır için olup olmadığı, araç sürücüsü ile davacı murisinin yakınlığı, varsa hatır için taşımanın kimin arzusu ve ne amaçla yapıldığı, kısaca olayın özel şartları gözönüne alınmadan araştırılıp tartışılmadan sanki bir ücret karşılığı taşıma imiş gibi hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı görülmüştür. Hakim, tazminattan mutlaka indirim yapmak zorunda değilse de bunun dahi gerekçesini kararında tartışması ve nedenlerini gösterilmelidir. Mahkemece husus ve davalının savunması gözardı edilerek eksik inceleme sonucu yazılı olduğu biçimde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı … AŞ. vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına, karar düzeltme yolu açık olmak üzere BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 29.11.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.