YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/4169
KARAR NO : 2011/7839
KARAR TARİHİ : 19.09.2011
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davası hakkında, Hakem Heyetince verilen 31.01.2011 gün, 2010/E 1019-2 Esas ve 2011/83 sayılı kararın süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi ve … 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce Daire’mize gönderilmesi üzerine, dosya incelendi. Gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı, davalının zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın, murisi…’ın sevk ve idaresindeki motosiklete tam kusurlu çarparak ölümüne neden olduğunu belirterek, ödenmesi gereken 80.938.84 TL destekten yoksun kalma tazminatından, davalı tarafça yapılan 38.225.00 TL kısmi ödemenin mahsubu ile kalan 42.713.84 TL’nın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, kusur oranında ve poliçe limitiyle sorumlu olduklarını, aktüerya uzmanı raporunda belirlenen toplam 50.967.00 TL destekten yoksunluk zararından, ölenin müterafik kusuru sebebiyle %25 oranında indirim yapılarak davacılara 38.225.00 TL ödendiğini ve ibranâme alındığını bildirerek, talebin reddini savunmuştur.
Hakem Heyetince iddia, savunma ve toplanan delillere göre, talebin kabulü ile toplam 42.713.84 TL eksik ödeme tutarının davalıdan tahsiline, faiz talep edilmediğinden bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
HUMK.’nun 533. maddesi hükmü uyarınca, hakem kararları;
1- Tahkim müddetinin sona ermesinden sonra karar verilmiş olması,
2- Talep edilmemiş bir şey hakkında karar verilmesi,
3- Hakemlerin salâhiyetleri dâhilinde olmayan meseleye karar vermeleri,
4-Hakemlerin, iki tarafın iddialarından her biri hakkında karar vermemeleri, hallerinde temyiz olunurlar.
Açıklanan hususlar dışında ayrıca, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Hukuk Genel Kurulu’nun 28.01.1994 gün, 1993/4 Esas, 1994/1 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nda, tarafların tahkim sözleşmesi veya şartında hakemlerin uyuşmazlığı maddi hukuk kurallarına göre çözümlemelerini öngördüğü takdirde, hakemlerin bu kurallar çerçevesinde karar vermek zorunda oldukları, buna aykırı karar vermelerinin temyiz sebebi oluşturacağı kabul edilmiş bulunmaktadır.
Somut olayda, davalı vekilinin hakem kararına karşı ileri sürdüğü temyiz sebepleri, anılan Yasa hükmü ve İçtihadı Birleştirme Kararı’ndaki sebeplerden birine dayanmadığından reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile hakem kararının ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 1.902,00 TL kalan harcın temyiz eden davalıdan alınmasına 19.9.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.